4
Martin. -Arjan.
Ik heb voor deze week in de Brievenrubriek een brief...
die is ingezonden door een luisteraar en die gaat over vriendschap...
waarvan de ene nog denkt dat er een vriendschap is en de ander niet.
Hemel. -En hoe je daarmee omgaat.
Ik vind het nu al eng.
De Brievenrubriek. -De Brievenrubriek.
Hartelijk zaterdagochtend. Welkom bij de Brievenrubriek.
Of als je op een ander moment luistert, hartelijk ander moment.
Maar het beste is bij een koffie en een chocoladebroodje zaterdagochtend.
Een chocoladebroodje, dat is heerlijk. -Lekker, hè?
Meer zondagochtend misschien. -Ja, dat is waar.
Maar hoe dan ook. Een chocoladebroodje kan altijd.
Het leuke aan een podcast is ook dat je hem kan luisteren wanneer je wil.
Dus luister deze vooral bij een chocoladebroodje.
Daar is je op ingericht.
We zijn er weer. We hebben allebei weer een brief meegenomen.
Dat is het format van deze podcast.
Ik heb er dit keer een die is aangedragen door een luisteraar.
O, wat leuk.
Dus een heel klassiek probleem, volgens mij.
Waarbij ik heel erg benieuwd ben wat jouw en mijn advies zou zijn.
Want we kunnen ook echt advies geven op deze brief.
En jij hebt een... Waar maak jij de luisteraars blij mee?
Ik heb een hele ijskoude brief. -Een ijskoude brief.
En we hebben als afsluiter aan het einde van deze podcast nog een leuke luistertip.
Maar eerst, jouw brief. Martin.
Ja, brief is een klein beetje een ruim begrip.
Maar het komt uit de kwesti van het AD.
Jij had vorige week de brievenrubriek van De Telegraaf.
De kwesti is op de website van het AD.
En het is ook een parel, een bron van geweldige...
Wat is dit voor plek? Je gaat naar ad.nl/kwesti of iets dergelijks.
Ja, zoiets. Je kan erbovenin op de kwesti klikken.
En dit is lezers van het AD, van ad.nl, die mogen reageren op het nieuws van de dag.
O, nee, toch zeker. -Wat zij ervan vinden, hoe zij er tegenaan kijken.
Precies. Dus dan krijg je zoiets als...
Een of andere oorlogsbende in Ghana slacht een dorp af. En wat vinden we daarvan?
Lekker achteroverleunen en laten ze elkaar maar uitvechten of moeten we ingrijpen?
Is er nou dat soort... -Zoiets. In dit geval gaat het om...
een wetenschappelijk onderzoek. -En wetenschap is maar een mening.
Dus daar kun je gewoon vragen over stellen. Je stelt gewoon vragen, je doet je eigen onderzoek.
En dat doen de lezers ook. Ik heb een aantal lezersreacties op dit bericht meegenomen.
Maar ik begin even met het introotje van het AD, dat erboven staat.
'Heb jij het regelmatig koud?' -O, je zegt 'Ja, nee, klaar, einde kwestie'.
Dat betekent klaar. 'Dikke kans dat je dan een vrouw bent...
en dat een man in je gezelschap er geen opmerkingen over maakt.
Uit nieuw onderzoek is gebleken dat een man gemiddeld meer warmte produceert dan een vrouw.'
En lezers van het AD mochten dus in de kwestie hierop reageren.
O, maar...
Maar wat voor opmerkingen zijn hierover te maken? Dit is gewoon hoe het is. Klaar, punt.
De vraag is dus of mensen dit herkennen in hun eigen leven.
O, dit is gewoon het fokspopje op televisie, maar dan gedigitaliseerd op het wereldwijde internet.
Mijn God. Maar wat vind jij, voordat we weten wat de mensen reageren, wat vind jij?
Ik heb het altijd koud. -En jij bent geen vrouw.
Niet biologisch niet genoeg.
Anatomisch gezien zijn er tekenen van mannelijkheid.
Het enige tekenen van mannelijkheid. Niet veel tekenen van mannelijkheid.
Nee, precies. Gewoon alles binnen de markt.
We kunnen heel even kijken, dat zien de mensen thuis niet, maar hoe wij er nu bij zitten.
Ik heb een trui aan. Niet een gigantisch dikke trui, want het is lente, maar ik heb een trui aan.
Jij zit in een T-shirt. Heb jij het koud? -Nee, ik heb hetzelfde koud.
Ik ga nu kijken hoe warm het hier binnen is, op mijn hypermoderne thermostaat.
19 graden of zo. Buiten is het 11 in ieder geval.
Buiten is het 11 graden.
Binnen zitten Martin en Arjan. En is het?
20 graden. Het zou het op zich ook moeten zijn, maar ik vind het nog steeds koud.
Nee, ik heb het eigenlijk vrijwel nooit koud.
Terwijl mijn zusje, mijn oudste zus, die heeft het altijd koud.
Dat is een soort oma, die loopt zoals in hoogsomers ongeveer met een wolle trui aan.
Maar dat bewijst wel dit onderzoek.
Nou ja, ik weet niet of wetenschap zo werkt.
Maar het volgt in ieder geval de uitkomsten van het onderzoek.
Maar heb je dat altijd gehad, dat je het koud had?
Ja, ook qua korte broek. Het moet echt heel warm zijn, wil ik een korte broek aantrekken.
Ook al vind ik het er niet uit te zien, maar dat is een andere discussie.
Ja, zodra het kan, heb ik een korte broek aan.
Ook op je werk? -Nee.
Want een korte broek op het werk vind ik... -Wel na het werk.
Ik begrijp mensen die thuis hun lange broek aantrekken...
om vervolgens veel te fietsen, het OV in te gaan, een auto in te gaan of wat dan ook naar kantoor.
En dan thuis al een lange broek aantrekken, dat begrijp ik niet.
Ik doe gewoon thuis een korte broek aan, een lange broek in mijn tas...
en dan kom ik het kantoor binnen en dan loop ik naar het toilet en dan trek ik een lange broek aan...
en dan ga ik zitten en dan ga ik werken en dan ga ik lopen, want zitten is het nieuwe roken.
En dan ga ik, als ik naar huis ga... -Dus dat heb je vorige week ook al verteld.
Klopt. Als ik naar huis ga, dan doe ik mijn korte broek weer aan.
Omdat ik denk, waarom zou ik de hele... Dat begrijp ik niet.
Maar staan wij wel hetzelfde in de korte broek op het werk-discussie?
Ik vind dat het zou moeten kunnen. -Ja? Echt?
Ja. Ik snap niet waarom dat... Want je hebt gewoon echt hele nette, korte broeken.
Het hoeft echt niet allemaal... -Ja, maar ik hoef de benen van mijn collega's niet te zien.
Nee, maar vrouwen dragen ook jurkjes. Die mogen echt veel bloter.
Nou, dat is waar. -Waar ik toe juich, uiteraard, op verschillende redenen.
Nee, maar die mogen veel bloter... Ik vraag me af waarom ik als man verplicht ben...
om een lange broek aan te trekken en niet iets luchtigs kan dragen.
Je mag onmandelijk niks meer, zeg maar. -Nee, maar dat vind ik merkwaardig.
Dus daarom zou ik het heel prettig vinden als ik het wel mag.
Omdat ik het snel warm heb. In een kantoor wordt het natuurlijk ook warm.
En dan moet ik... Waarom moet ik dan per se in een...
Die broek mag er netjes uitzien. Er hoeven niet gaten in te zitten.
Of een soort zwembroek of zo'n Nike-sportbroekje. Dat hoeft niet.
Maar gewoon een nette, spijkerkorte broek of zo vind ik wel acceptabel.
Ik ben heel benieuwd wat onze luisteraars hiervan vinden.
Ook. Dus laat het weten. -0620-151529.
0620-151529 of [email protected].
Korte broek op het werk wel of niet? Daar komen we volgende keer op terug.
Wil jij nog wat reacties horen? -Zeker. Ik ben ontzettend benieuwd...
wat AD-lezers vinden van feiten. -Feiten.
Want dat is wat hier gepresenteerd wordt. -Alternatieve feiten.
Ellie reageert met andere woorden.
Vrouwen hebben een groter aandeel in het opwarmen van het klimaat.
En zouden dus zwaarder belast moeten worden, omdat ze de verwarming dus altijd aanzetten.
Ik denk dat Ellie een vrouw is. -Nee, het is Ali met A-double-L-Y.
Het kan beiden. Ik denk, gezien de reactie, dat het een man is.
Ja, of het is een vrouw die, zeg maar, zo'n passief-agressief...
'Zie je nu? Hebben wij alweer de schuld?'-reactie is.
Dat zou je ook kunnen weten. Dat komt dan niet over in het tekst, hè?
Nee, het is zo fijn... -Het cynisme-teken ontbreekt.
Precies, inderdaad. -Ina, dat waarschijnlijk wel een vrouw is...
'Bij ons gaf het eeuwige discussies en liep het zelfs uit op flinke ruzies.'
'Ik moet nog meer aantrekken om het warm te hebben en stel me aan.'
'En hij zit rustig tv te kijken in een T-shirt.'
'Nu kan ik het helemaal schudden met de warmtepomp en vloerverwarming.'
'Want die geven geen aangename warmte.'
Ik weet niet wat precies het probleem is met de warmtepomp en de vloerverwarming.
Dat snap ik ook niet, want een warmtepomp geeft gewoon warm water, net als een cv.
Ja, en voor de kachel.
Maar vloerverwarming warmt veel stabieler en geleidelijker op.
Je kunt er minder makkelijk tegen een radiator nog lekker aan gaan zitten.
Maar die vloerverwarming, die werkt eigenlijk best op een vrij constante temperatuur.
Dus als jij denkt 'Ik geef hem even een tekkie'...
Zoals je met een normale centrale verwarming wel doet.
Gewoon heel eventjes 22 graden en dan lekker warm.
Dat werkt met vloerverwarming.
Dus jij begrijpt het probleem van Ina wel? -Dit deel wel, ja.
Hoewel ik wel denk, op het moment dat je de hele tijd warm aan je voetjes hebt...
dat moet toch ook wel ergens helpen.
En anders ga je gewoon als een vloerkleed op de grond liggen.
Heerlijk. -Ina, je hoort het, ga lekker lang uit.
Lekker bubbelen. Wel op tijd omdraaien, anders...
Verbrand je.
Nee, maar als het echt koud is ergens...
Mijn ouders hebben ook altijd een verwarming heel vrij laag.
Maar daar helpt dus niks tegen.
Want anders denk je, nou, mijn ouders zijn heel erg met de hond lopen.
Ik tik hem eventjes naar 23 en dan stookt hij een beetje op.
En dan komen ze terug en dan staat hij weer gewoon op 19.
Maar dat werkt met een vloerverwarming.
Maar zit je bij je ouders thuis ook gewoon in je t-shirtje dan?
Of trek je daar wel meer kleren aan?
Ja, dan trek ik toch makkelijk een trui aan, omdat ik het toch wel fris vind.
Hoewel, we hebben wel zo'n rare...
Het is geen houtkachel, maar van die korrels.
Wat dan zogenaamd duurzaam zou zijn. Wat natuurlijk gelul is, maar goed.
Zeg je dat dan tegen hem? -Ja, wij maken wel grapjes over.
Maar die kan dat tikje dan wel weer geven.
Dus je ziet toch dat veel mensen met een vloerverwarming...
toch iets in huis ook zetten...
om alsnog even die temperatuur een zwengel te kunnen nemen.
Nou ja, als je luistert, Ina, koop een pellenkachel.
Precies. Pellenkachel, zo heet zo'n ding inderdaad.
Ja, dat werkt. Altijd. -Advies van de brieffabriek.
Advies van de brieffabriek. -Vinkje erachter.
Precies. Huppatee. Pellenkachel in huis.
We hebben nog Kees. Kees stelt dat mannen zich praktischer kleden.
En het daardoor dus warmer hebben.
Ik weet niet. Hoe werkt het?
Denk jij bij Kees dat op het moment dat je kleren aantrekt...
dat je het automatisch warm hebt? -Ik denk dat Kees denkt dat dat zo is.
En Kees zegt waarschijnlijk tegen mevrouw Kees...
dat ze maar wat meer kleren aan moet trekken.
Behalve als ze naast haar in bed ligt, denk ik.
Ik denk dat ze dan ook heel graag kleren draagt.
Als je naast Kees ligt. -Maar Kees is waarschijnlijk zo'n man...
die ergens in de middenjaren '70 spijkerbroek heeft gekocht...
en die nog steeds draagt onder z'n iets dikke buik...
met zo laag dat ook aan de achterkant net die nate voorschijn komt.
Zo'n type. Je weet meteen wat ik bedoel. -Je weet meteen wie Kees is.
Kees leest het AD. -Nou, dan weet je zeker dat...
Welke regionale variant denk je dat Kees leest?
Kees leest, denk ik, nou, iets... -De Haagse Korant.
De Haagse Korant. Denk je dat Kees Haagse is?
Ik zat meer aan het Oost-Nederland te denken...
maar daar heb je niet zoveel AD. Tubantia is niet van AD, toch?
Ja, Tubantia is van AD. -Wel? O, nou, dan die.
Tubantia leest hij. -Kees uit Holthe of zoiets.
Ben jij of ken jij Kees? -Kees uit Holthe.
Mail ons niet, alsjeblieft.
En iemand die geen voornaam geeft, maar wel Van Bergen heet...
die quote 'Een man heeft het minder snel koud dan een vrouw'.
Hij zegt 'Klopt, mijn vrouw is al jaren een ijskonijn'.
Die heeft vast ook echt een superleuke huwelijk.
Dat denk ik ook, ja. Of ze is dood.
Wat zou hij daarbij bedoeld zijn, dan?
We zijn hele verhalen aan het construeren.
Ja, misschien is ze gewoon... Misschien is ze letterlijk gewoon koud.
Nou ja, dat bedoelt 'ie. Ja, of kil.
Nee, koud. Als in gewoon dood.
Dus gewoon overleden en daardoor niet meer warm.
Maar zeg je dan dat ze een ijskonijn is?
Dat weet ik niet. Het zou een hele lugubere humor zijn...
als ze gewoon al drie jaar bij hem in de vriezer ligt, in stukken.
En inderdaad, zoals jij voorspelde, is er ook een aantal reacties...
onder dit artikel waarbij mensen zeggen...
'Klopt niks van dat wetenschappelijke onderzoek.'
'Ze kunnen het wel onderzocht hebben, maar bij mij thuis...'
O, ja, precies, ja.
Want wetenschap is ook maar een mening, inderdaad. -Is zo, ja.
Ja, het heeft iets te maken met het stofwisselen.
Ik meen het hier ooit een keer, maar ze hebben hier dus nieuw onderzoek aan gedaan.
Maar voor mijn gevoel heb ik hier al wel vaker wat over gelezen...
over dat het met stofwisseling te maken had of iets dergelijks...
over hoe je innerlijke thermostaat functioneert.
Maar dat...
Doe je eigen onderzoek. -Doe je eigen onderzoek.
Maar voor jou klopt het dus wel. Hoe is het bij je ouders thuis?
Die hebben ook altijd de verwarming wel hoog staan.
En die zitten ook wel met zo'n kleedje op de bank, weet je wel.
Allebei? -Ja.
Er is geen verschil tussen papa en mama? -Nee, die hebben het volgens mij beide koud.
Mijn vader heeft altijd een hele dikke trui aan...
en zit dan nog met zo'n vliesdekentje, weet je wel...
wat altijd in je kerstpakket zit. Ik heb 100 miljoen miljard inmiddels...
omdat er ieder jaar weer een nieuwe in zit.
Ze zitten altijd 's avonds met een vliesdekentje op de bank.
En mijn moeder heeft het volgens mij wel sneller koud dan mijn vader.
Maar in zijn algemeenheid, denk ik, herken ik me wel...
in wat zij daar de uitkomsten van het onderzoek...
Ja, dus we keuren dit onderzoek goed? -We keuren het onderzoek goed.
Dit heeft het officiële, de briefrubriek...
Certificaten voor Juistheid van Wetenschappelijk Onderzoek ontvangen.
Wij toveren ook aan de lopende bank al onze certificaten uit.
Finkje erachter, certificaten. -Huppatee. Doen we niet moeilijk over.
En we geven het gratis weg. -We geven het gratis weg.
Voor de volgende brief ben ik de inbox van mij ingedoken...
en daar vond ik door Marijn een artikel uit het NRC met een...
De NRC? -De NRC, het NRC. De NRC, ja.
Nieuwe Rotterdamse Courant, zou dat zijn.
Over toch wel een levenskwestie, denk ik.
Waar we misschien allemaal wel mee te maken hebben...
maar waar we liever niet over praten, per definitie eigenlijk...
als je de volgende kwestie neemt.
Ik ben heel benieuwd. Je weet het wel op te hypen.
Een van mijn vriendinnen van de basisschool...
ziet mij nog steeds als haar beste vriendin.
De mail is geschreven door een 35-jarige vrouw.
Ik vind dat we uit elkaar zijn gegroeid...
en zie op tegen de keren dat we elkaar zien.
Daar kun je ook wat aan doen. -Ik denk dat daar de brief over gaat.
Ben ik te snel? -Dat is meestal op haar initiatief.
Al nodig ik haar wel uit op mijn verjaardag.
Vorige maand vroeg ze of ik getuige wilde zijn op haar huwelijk.
Zeg daar maar eens nee tegen. -Huwelijken.
Kinderen die geboren worden. Het zijn van die momenten in het leven...
waarbij je toch zou willen dat mensen dat bespaard worden.
Doe het gewoon allemaal niet. -Doe het niet.
Het is de baby-shower-achtige toestand...
waarbij vriendinnen, vrienden, weet ik veel wat, het niet met elkaar eens worden...
andere dingen willen... -Ik heb mij ooit in bochten moeten bringen...
om onder een vrijgezellenfeest van een collega uit te komen.
Ik was uitgenodigd voor haar huwelijk, wat ik leuk vond en superleuk was.
Maar dus ook voor het vrijgezellenfeest, waarbij er burlesque gedanst ging worden.
O nee, toch zeker? Allemaal halfnaakte mensen.
En ik wilde niet de enige gay zijn op het feestje. Dat was ook nog eens een ding.
Allemaal vriendinnen en de tante zijn uitgenodigd.
En jij burlesque ook. Wat had je aangetrokken? Stockings?
Alweer. -Gewoon een normale zaterdagavond?
Nee, maar toen dacht ik ook, daar ga ik echt niet naartoe.
Hoe ben je er onderuit gekomen? -Met kutsmoesjes wel.
Wat voor kutsmoesjes? -Dat weet ik niet meer. Het is jaren geleden.
Ik durfde ook niet te zeggen dat ik niet wilde komen, want dat kun je dan ook weer niet maken.
Want je wordt gevraagd voor een vrijgezellenfeest.
Ik hoop overigens niet dat ze luistert naar deze podcast.
Een paar weken geleden kreeg ik het verhaal mee van ook zo'n vrijgezellenfeest...
en dan doe je dat in mei en dan zit er misschien een klein beetje regen in de weersverwachting.
Maar dat zou dan op een boot zijn of zo, weet ik veel wat, ergens in de stad.
En dan krijg je een week van tevoren, omdat dan buienradar misschien een truppeltje aangeeft...
'O ja, ik weet niet of ik het echt zie zitten.'
Want ja, het is wel leuk zo'n boot, maar als het gaat regenen...
misschien kunnen we nog op zoek naar een alternatief.
En jij was uitgenodigd hier? -Nee, ik niet. Ik kreeg het zeidelings mee.
Maar dan vindt dan degene van wie ik dat zeidelings mee, die vond er alweer wat van...
dat er wat wordt gevonden. En dan gaat er natuurlijk zo'n heel gedoe in zo'n groep.
En dan denk ik, waarom doen wij mensen elkaar dit aan?
Groeps-apps zijn ook kwaad. Moeten we het ook nog een keer gaan hebben?
Maar goed, de brief gaat verder. -We gaan terug naar de brief.
Dus de vraag was, wil je getuige zijn op het huwelijk?
'Ik zou onze vriendschap liever rustig uit laten doven...
en heb het gevoel dat dat nooit meer kan als ik hier 'ja' op zeg.
Maar ik wil ook niet kwetsen, wat moet ik doen?'
O god, ik vind dit een hele ingewikkelde... -Dat was de kwestie.
Ik vind dit een hele ingewikkelde...
Want je kan niet met goed verzoemd zeggen, tenzij je echt de banden verbreekt...
en die je er nooit meer ziet, dan kun je misschien zeggen...
'Weet je, ik geloof dat wij niet meer bij elkaar passen, dat we uitgegroeid zijn.
Dit moeten we niet doen.'
Als je deze persoon in het dagelijks leven nog wel eens tegen het lijf loopt...
Het lijkt er niet op, want ze nodigde hooguit uit voor m'n verjaardag...
maar voor de rest is het vooral...
Wat ik interessant vind, is dat de bruid in kwestie, dus de niet-gelukkige...
Die heeft het verbruikt. -Niet... Jezus Christus.
Die heeft toch ergens een soort van stuk plaatijzer voor de hastigst, zou je denken?
Want je moet toch ergens in zo'n vriendschap...
Of de brievenschrijver is zeer getalenteerd in het doen alsof er niks aan de hand is...
Of geeft niet goede signalen af, of de bruid pikt geen signaal op, dat kan bijna natuurlijk.
Want anders zou je toch denken, het is telkens op mijn initiatief...
ik word wel uitgenodigd op een verjaardag, maar voor de rest lijkt het nou niet echt...
een heel veel zwoeng in deze vriendschap te zitten.
De vraag is, waarom heeft dezegene ervoor gekozen om de brievenschrijver als getuige te vragen?
Heeft ze geen andere vriendinnen? Dat kan natuurlijk ook.
Of denk je, dit is mijn oudste vriendin, dus ik wil graag mijn oudste vriendin...
die ik nog ken van de middelbare school of zo, wat stond er in die brief? Ik ben het alweer vergeten.
De basisschool zelf? -Die wil ik erbij hebben...
want dat is gewoon degene die mij het langst kent. En verwart de bruid het feit dat je elkaar lang kent...
met dat je een goede vriendschap hebt. -Wat vind jij?
Tegelijkertijd, mijn langste vriendschap is met Frits...
en Frits ken ik vanaf de eerste dag van de middelbare school.
Onze vriendschap is nu al zo lang aan de gang, dat wij elkaar ook niet iedere week hoeven te spreken.
We zien elkaar af en toe en we bellen een aantal keer per jaar...
maar als we dat doen, dan is het meteen goed. We zijn gewoon belangrijk voor elkaar...
en dat hoeft niet iedere week te worden bevestigd.
Ik heb een goede vriend van mij, jij kent hem ook, die spreek ik ongeveer één keer per maand.
We hebben toevallig van de week weer gebeld.
En het is altijd ook rond een maand tijd dat we elkaar appen en zeggen...
'Hé, is het niet tijd dat we weer even een keer bellen?'
Op een of andere manier komt dat elke keer op het soort vanzelfde tijdvak uit.
Dan bellen we ook meteen twee uur.
Ik kan je vertellen, na twee uur verbreekt je provider automatisch de verbinding.
Dat klopt, dat weet ik. -Dat weet ik dankzij dit.
Want elke keer als we dan op 1.56 zitten, zeg ik 'De verbinding valt terug, ik bel je wel terug.'
Maar wij bellen dan inderdaad ook meteen twee uur...
en we zijn dan weer helemaal bijgekletst voor een maand...
en hebben ook de afspraak dat als er wel iets is in de tussentijd...
Ja, dat je natuurlijk altijd bij elkaar kunt.
Een paar jaar geleden is mijn oma overleden...
en op het moment dat zij min of meer op sterven lag, heb ik haar nog heel kort telefonisch gesproken.
Omdat mijn ouders bij haar op bezoek waren en de telefoon even bij haar hielden.
Ze begreep nog dat ik het was, maar veel zat er niet meer in.
Dus ik heb eigenlijk vooral tegen haar aangepraat.
En toen ik op had gegaan, toen was er een heel raar gevoel van...
'Ik heb net mijn oma voor het laatst gesproken.'
Toen heb ik hem gebeld en gezegd 'Hé, ik heb net mijn oma voor het laatst gesproken.'
'Ik wil met iemand over praten.'
Zo'n soort relatie hebben wij.
Op het moment dat je elkaar nodig hebt, dan bel je elkaar of dan app je elkaar.
Maar we kunnen elkaar ook prima de hele tijd niet spreken.
En ik beschouw hem wel als een van mijn goede vrienden.
Ja, precies. Dus je hoeft elkaar niet de hele tijd te spreken.
Dus het kan wel zijn dat die bruid meer in die wereld zit...
dat je elkaar dus niet heel vaak hoeft te zien, maar dat die vriendschap nog steeds wel oké is.
Maar ja, wat dan te doen? Dat kan dus heel lang voortbestaan, kennelijk.
Maar dan is opeens de vraag 'Wil je getuige zijn op een huwelijk?'
Zul jij getuige zijn op het huwelijk van iemand met wie je denkt...
'Ja, we kennen elkaar nog wel. We kennen elkaar lang.'
Het is wel een makkelijk uitweg om het gewoon te doen.
Ja. O, je bedoelt door gewoon te zeggen 'Ben je in het conflict?'
Ja, dan denk je 'Dan doe ik het wel.'
Het hangt er vanaf of het brievenschrijver van plan was om naar het huwelijk te gaan.
Als je dat toch al van plan was, dan kun je net zo goed getuige zijn, want dat kost je twee minuten extra.
Als je niet van plan was om naar het huwelijk te gaan, dan ben je een hele dag kwijt.
Ja, als getuige wil je wel inderdaad verwachten om natuurlijk het hele shebang bij je...
wel gratis allemaal, hè. Gewoon gratis feesten, zuipen, vreten.
Ja, moet je dan niet ook het vrijgezellig feest organiseren of wordt dat niet bij de getuige per se?
Nee, dat is meestal ceremonie meester.
Ik ben getuige geweest op het huwelijk van mijn broer. Ik heb dat toen ook niet geregeld.
Ik vond het wel een eer om gevraagd te worden. Althans, maar dat was mijn broer.
Precies, daar wil je wel voor.
Maar het is ook wel laat om, denk ik, toch, als je nu zegt...
'Hé, interessante vraag.'
'Ik hoor je vraag.' -'Ik hoor je.' Precies.
Om dan nu een beetje te gaan opbiechten dat voor jou die vriendschap helemaal niet meer zoveel waard is.
Ja, hoe ga je dat ook brengen? -Ja.
Zonder dat het bot is... Kijk, nogmaals, op het moment dat je denkt van sticker in...
'Ik heb niks meer met jou.' Dan kun je zeggen...
'Sorry, maar wij zijn geen vrienden meer.' Ik weet niet welke gedachte je hebt, maar...
Ja, maar op het moment dat je mensen nog uitnodigt voor de verjaardag, ook iedere jaar...
Ja, dat doe je zelf natuurlijk ook een klein beetje.
Dus je bent niet actief, voor mijn gevoel, die vriendschap aan het beëindigen.
Want het schrijft ergens van... Eigenlijk zou ik het liefst dood willen bloeden.
Dat werkt niet. -Dan moet je niet uitnodigd worden voor de verjaardag.
Precies. Dus je moet het of actief beëindigen, maar daarvoor lijkt het me nu een beetje laat.
'Wil je getuigen zijn voor mijn huwelijk? We zijn zulke goeie vrienden al zo lang.'
En dat je dan zegt... 'Zulke goeie vrienden zijn we niet. Wat mij betreft kom ik niet.'
'En ik hoef je nooit meer te zien.' -Ik heb nog wel een oplossing misschien.
Een Oost-Europese huurmoordenaar. Kost wat. -Interessant.
Kost een mooie Duit, maar dan ben je er wel van af. -Is zo.
Is geen officieel de brief rubriek. -Haha.
Nee, hier zijn geen rechten aan te ontleden. -Nee.
Nee, een grapje, maar het is een dilemma. -Het is een dilemma.
Wat zou jij adviseren? Zou je toch de weg van de minste weerstand...
en dan kijken of je na het huwelijk de boel alsnog...
Ik denk dat ik daar persoonlijk voor zou gaan, maar ik ben natuurlijk ontzettend conflictvermeilend.
Ja. -Dus ik denk dat ik zou toch...
Ik ga er maar even vanuit dat Drie Verschrijvers ervan plan was om naar dat huwelijk toe te gaan.
Dan zou ik toch denken, laat dan ook maar getuigen zijn.
Interessant, want als je inderdaad... Je bent of getuigen of je komt helemaal niet.
Want anders dan... Volgens mij is het sowieso zo dat dat huwelijk...
of ze nou getuigen was geworden, ik kan erover nadenken, ik filosofeer nog even verder.
Je hebt dat huwelijk. Je weet dat het eraan komt.
Dat had op zichzelf al een reden moeten zijn, misschien is dat wel gebeurd, om na te denken...
ga ik daar naartoe of niet? Want als ik daar ook nog weer ga verschijnen...
dat legt ook alweer een verplichting op die vriendschap.
Dus iedere keer als je zelf weer ergens verschijnt of een uitnodiging uitziet voor je verjaardag...
dan bevestig je eigenlijk dat het nog steeds een soort van oké zit.
Tenslijde dat er geen tijd tussen zat, hè? Aankondiging van huwelijk, maar daar zit wel tijd tussen.
Dat je niet het huwelijk aangekondigd krijgt met de vraag 'Wil je mijn getuigen zijn?'
Misschien dat dat wel redelijk snel gaat. Hoe gaat dat normaal gesproken?
Je bent ook nog nooit getrouwd, je wordt ten huwelijk gevraagd.
Er is een soort van moment van 'Wil je me betrouwen? Ja.'
Dat deel je dan toch meteen met alles en iedereen? -Ja.
Dan komt het verderop in het proces van 'Wie wil je als getuigen?'
Dus je hebt sowieso al een keuze moeten maken over of je wel of niet naar het huwelijk gaat.
En je kunt dus, als de brieven schrijvers zijn, dan kun je niet gewoon...
Dan is het ook een verkeerd signaal om wel naar het huwelijk te gaan.
Ja, maar nu je gevraagd bent als getuigen kun je ook niet meer gast zijn.
Je kunt ook nauwelijks meer terug. Als je 'nee' zegt, ben je er helemaal niet meer bij.
Als je 'nee' zegt tegen 'getuigen zijn', dan ga je ook niet naar het huwelijk.
Nee. Dus eigenlijk is de vraag één... Ik zou twee adviezen hebben.
Eén, wil je echt van de vriendschap af? Echt, hè?
Doe je het gewoon echt helemaal klaar mee? 'Gaan we niet meer doen, klaar ermee. Hupsakee.'
Dan is dit het moment om te zeggen 'We moeten even een geprekje voeren.
Ik vind je al de hele tijd stom. We zijn uit elkaar gegroeid.
Ik had je nooit uit moeten nodigen voor al mijn verjaardagen de afgelopen zes jaar.'
'Kan ik dat nog intrekken?' 'Precies. De andere middag vond ik ook kut.
Ik kom niet meer. We gaan elkaar niet meer spreken. Sorry. Heel pijnlijk.
Heel veel plezier op die mooie dag. Ik denk aan je. Maar doei.'
Ja. Dat is wel de schoonste manier. -Klaar.
Hoef je er ook nooit meer te zien, want dan is het ook gewoon meteen afgelopen.
Dat denk ik ook. Twee is, als je dat niet wil, dan is dit het moment...
om het misschien opnieuw te proberen met elkaar.
Als je toch die gezamenlijke tijd... -Dat is natuurlijk ook nog een optie.
Ja, als je toch die gezamenlijke tijd hebt. Je kent elkaar van de basisschool.
Dat vertegenwoordigt natuurlijk ook waarden.
Misschien is die hele vriendschap op een andere manier dan een standaardvriend of zo.
Is er een manier te vinden waarop je die tijd en de waarde die je voor elkaar hebt...
of zo, alsnog in ere te houden? En misschien is daar dan wel een mooie plek voor...
als het ook weer getuigen zijn op dat heerlijk.
Ja, maar ik heb wel het idee dat de briefschrijvers er niet op zitten te wachten...
om die vriendschap te reanimeren.
Nou ja, dat is dus de keuze die je uiteindelijk krijgt.
Maar mijn optie is geen optie? -Oost-Europese humor?
Nee, die andere optie. Toch maar gewoon getuigen zijn en daarna laten het uitbloeden?
Ja, dat kan ook. Maar dat is...
Er wordt zo groot gedaan over getuigen zijn. Het enige wat je doet is een kappeltje zetten.
Dat is zo, dat klopt. Dat is ook waar.
Formeel zeg je dat je achter het huwelijk staat. -Maar dat doodbloeden, dat gaat gewoon niet.
Dat wordt wel moeilijker als je 'ja' hebt gezegd over deze toch wel eerlijk...
want het is inhoudelijk, stelt het allemaal niet zo gek van voor...
maar ceremonieel is getuigen zijn wel iets heel groots.
Dus als je dan zegt 'ja, dat wil ik', dan zeg je ook 'ja' tegen nog minstens vijf verjaardagen...
waarop je haar voor je verjaardag moet uitnodigen.
Dus de theorie van het doodlaten bloeden, dat keil je ook wel een stukje de toekomst weer in.
Een soort reanimatie van die vriendschappen uiteindelijk.
Je bevestigt ook wel iets van 'ja, deze belangrijke plek wil ik wel innemen op jouw huwelijk'...
met mijn handtekeningen en zo.
Misschien kan die vriendschap zo'n reanimeer-mijn-niet-kettinkje krijgen.
Er is geen simpele antwoord op deze vraag. - Nee.
Heb jij als luisteraar het antwoord? - Wat zou jij doen?
Heb jij weleens een keer in zo'n situatie gezeten?
Kan, hè? Er kunnen mensen zijn die in zo'n situatie zitten.
Misschien luisterde de briefschrijver wel. - O nee, hè?
We hebben de keuzes van de brievenrubriek. - Laat even weten hoe het is afgelopen.
Precies. Je kunt ook gewoon zelf sterven, drie dagen voor het huwelijk.
Of een huwelijk voor jezelf. Dat is wel ingewikkeld, hè?
Middel X is makkelijker, denk ik. - Precies.
Nou, tot zover de officiële adviezen van de brievenrubriek.
Kijk, zo zie je maar weer, wij schuwen op zaterdagochtend ook niet de prangende kwesties.
Nee, zeker niet. - Toch maar eventjes gezegd, hè?
Heb je toch maar even meegepakt. - Heb je toch maar even meegepakt.
Met je koffietje. - Precies.
Tot zover deze vierde aflevering. - Vierde alweer?
Ja, van Martin en Arjan. Maar er is meer Martin en Arjan deze week, Martin.
Als je nog niet genoeg hebt gehad.
Er is nog een podcast waar wij aan meegewerkt hebben, waar jij standaard aan meewerkt.
De Facebookmoeders, alle Facebookmoeders opgelet.
Zo heet die podcast, alle Facebookmoeders opgelet, ja.
En ik mocht daar te gast zijn. - Ja.
Bij de laatste aflevering van jullie seizoen. Ik vond het een eer.
Jij vond het een eer, wij vonden het volgens mij hartstikke leuk.
Ik vond het sowieso heel erg leuk. - Wij vonden het volgens mij hartstikke leuk.
Precies, iedereen vond het leuk.
Nee, ja, in die podcast spreek ik samen met Stefan en Koen altijd een onderwerp, nemen we mee.
Het lijkt een beetje op het format van de briefrubriek, maar dan anders.
En jij mocht ook een onderwerp meenemen. - Ja.
En zo praten wij in die podcast ook nog mee.
Dus je vindt je in iedere podcast, alle Facebookmoeders opgelet, heet die aflevering.
In de podcast waar je dit nu luistert, kun je dus ook zoeken, dan klik je vaak op het loepje.
En dan zoek je alle Facebookmoeders opgelet. Vier woorden.
Nee, twee woorden. - Vier woorden.
Twee. - Alle spaatsie Facebook, spaatsie moeders.
Nee, Facebookmoeders is één woord. - Jullie schrijven het zelf.
O ja? Fuck. - Ja, sorry, maar het is toch echt zo.
Dan kun je zoeken, kun je je ook abonneren. Dat is ook een leuk podcast.
Ontzettend leuk. - Komt op vrijdag uit. Vrijdagmiddagfeestje.
Ja. - In podcastvorm.
Dus die is ook nog de moeite van het beluisteren waard.
Wil je nou een mail sturen of zelf een brief doorsturen?
Dat kan via de [email protected]. Je kunt 'm in WhatsApp zetten, 0620-151529.
Of je slijt in de DM's op Instagram. - Pas op dat je niet uitglijdt.
Precies. Nee, zeker niet, want dan moet ik je opvangen en dat weiger ik.
Nee, natuurlijk niet. Zou ik altijd doen. - Volgens een luisteraar.
We horen heel graag van je. En als je dan toch bezig bent met allerlei dingetjes...
doe even een duimpje of een vijfsteren of een review.
Of stuur de podcast door naar mensen die je kent als je ons heel erg leuk vindt.
Want dan wordt de luisteraar scharen die op zaterdagochtend opstaat...
met de briefrubriek, met Martin en Arjan, die wordt steeds groter.
En dat is natuurlijk enig. - Dat is wat we willen.
Iedereen wil dat. - Ook jij.
En wat jij ook wil, is volgende week een nieuwe aflevering.
En die ga je krijgen ook. Tot dan.
De briefrubriek. - De briefrubriek.
De briefrubriek. - De briefrubriek.
.no. - .no. Dat is onze site, hè. Leuk.
....