Arjan. Martin.
De laatste. Nee, wacht eventjes. Dit gaat mis.
Want? Ik moet Meike zeggen, denk ik.
Oh ja. Arjan.
Meike. O, dit is verwarrend.
En
dan moet jij Martin zeggen. Martin. Hallo.
Hallo.
Wat een
opening. Ja, wat prachtig.
Je zit er al helemaal in van de laatste van dit seizoen.
We zijn er weer.
Meike, de jong.
Je bent weer aangeschoven.
Inmiddels vriendin van de show.
Ja. Je hebt een brief mee.
Ik heb zeker een behoorlijk...
Het kan een pikante brief
worden.
Wordt het een pikante brief?
Oh, daar zijn we gek op.
Zou zo kunnen.
Wat is ongeveer de tease?
Als je denkt aan pikant, dan denk je natuurlijk meteen aan...
Niet pittig eten, nee.
Nee, seks.
Heb jij iets over seks mee?
Ja, nee.
Ga je de toon maar?
Het is niet mijn brief.
Het is wel jouw brief.
Ja, het is wel mijn brief, maar ik heb hem niet geschreven.
Dat is waar inderdaad.
Maar we gaan er wel over spreken hier in de allerlaatste van dit seizoen van
de
brievenrubriek.
De berg even Riberg
En ook ruisteraars zwaar fan van geworden.
Dus we hebben...
We zijn trendsetters.
Sowieso natuurlijk, laten we eerlijk zijn.
Maar we hebben weer aardig wat mensen aan diabetes geholpen.
In dit seizoen.
Maar wat fijn dat je er weer bent.
Ja, nou ik vind het ook superleuk dat ik weer gevraagd
ben.
Het was veel goed vorige keer.
Het was zeker goed.
Ontzettend veel reacties gehad.
Ja?
Ja.
En kijk je nu ook anders naar de briefrubrieken in de krant?
Lees jij die briefrubrieken nu ook en denk je...
Oh, dit zou heel goed besproken kunnen worden.
Sterker nog, ik hoor ook al...
al jullie reactie.
Je hoort
ons in je hoofd. Ik hoor jullie al.
Je hebt stemmen
in je hoofd.
Ik weet al wel, ik voel al
waar jij dan op gaat reageren of Martin waar jij op aanslaat.
Dat vind ik wel leuk.
Wij vinden het heel leuk dat je er weer bent.
We hebben dus drie brieven. Dus deze laatste
aflevering van het seizoen
wordt dubbel dik. Het is een
dubbel dikke zomerspecial wat dat er gaat.
En laten we
net zoals alle andere afleveringen
gewoon beginnen met de brievenrubriek.
Zijn er nog dingen binnengekomen?
Nou, er zijn
heel veel dingen
binnengekomen.
Maar
echt?
Heel veel?
Heel veel?
Ja, zeker.
Mensen gingen helemaal los op onze brief van twee weken geleden.
Over de leraar die...
Het ging over korte rokjes en daarna kijken.
Strakke truitjes.
En dat de vrouwen erom vragen.
Ja.
Daar kwam het ongeveer mee.
Oh,
dat is pijnlijk.
Ongemakkelijk.
Wel, hè?
Ja.
De brief was geschreven door een 16-jarige jongen.
Even voor iedereen die het niet heeft gehoord.
En die zegt, ja, weet je, wat moet ik nou?
Het was van RevoWeb, dus het zit ook in een bepaalde evangelische hoek.
En die zegt, ja, ik krijg mezelf gewoon niet onder controle.
En ik kijk en dan krijg ik straf van God en allemaal dat soort moeilijke dingen.
Dus of de dames alsjeblieft hem zouden willen verlossen van de straf van God.
Dat was eigenlijk de strekken zak over je hoofd.
Maar daar hield het niet op.
Nee, dat was nog maar het begin.
De beantwoording kwam van de RevoWeb kant van een docent.
Die zei dat hij het ook wel moeilijk vond om zijn leerlingen op deze manier te zien.
En zich uitgedaagd voelde.
Ja,
en daar ook af en toe wat van zei.
Want kun je je alsjeblieft iets minder...
Ja, want
ik heb hier last van.
Want ik heb hier last van.
Oké.
Ja, ik zie jou echt een gezicht trekken waarbij...
Dit is niet oké.
Is het niet oké?
Nee.
Hier was het knopje bij Hives voor.
Dit is niet oké.
Nee, dan ga je
iemand anders de schuld geven van het feit dat jij dat soort gedachten hebt.
Ja, dat is precies wat er gebeurt.
Dat is precies wat er gebeurt,
ja.
Ja, ik moet ook zeggen dat toen we aan het opnemen waren en deze brief voorbij kwam, toen dacht ik ook, oh dit is, ik vond het bijna gênant om hierover te moeten praten eigenlijk.
Omdat het zo'n, het is, het was ook een oude brief.
Ja, dat moeten we er wel echt bij zeggen.
Het was een brief van 2006.
Maar maakt dat uit, ja.
Nou ja, toen werd
er misschien nog iets anders naar gekeken.
Ja, ik weet het niet.
Nou, weet
ik niet, ja.
Misschien.
We hebben de beantwoorden niet even gebeld.
Nee, zoals wij dat doen, wij doen niet aan factchecks.
Wij gaan gewoon.
Daar ben jij voor.
Nou ja, nu ook een heel evenief.
Maar daar is reactie opgekomen.
Onder andere van Christine,
die een
audio-appje stuurde.
Hoi, met Christine.
Ik zit te luisteren naar de aflevering.
Om
maar eventjes in het bijmossen te blijven.
Als het gaat om kijken naar een ander, MVX.
Wat jij niet wil dat u geschiet, doe dat ook een ander niet.
En dan net iets minder dan wat je zelf leuk zou vinden.
Ik denk dat dat een hele goede is.
En als ik heel eerlijk ben.
Zijn vrouwen ook onderling gewoon niet man vriendelijk.
En kan dat ook best wel eens uit de hand lopen.
We doen er alleen op straat in het openbaar gewoon niet zo heftig aan mee.
Maar
in
de DM's tussen vriendinnen kan het er soms.
vrij heftig aan toegaan.
Dus daar moet ik dan ook wel weer eerlijk over zijn.
Ik ben blij dat Christine hierover begint.
Ik wil dit wel van mij kunnen horen.
Een van mijn vragen was natuurlijk...
We zaten hier...
Ik kan alleen maar praten wat ik als heteroseksuele man
wel eens zeg tegen iemand anders over.
En ik kan heel moeilijk beoordelen of dat nou grensoverschrijdend is.
Omdat ik niet weet wat de andere kant doet.
Ik ben namelijk per definitie geen heteroseksuele vrouw.
Dus mijn vraag was in die aflevering.
Hoe zit dat nou?
Dus hoe zijn vrouwen onderling nou bezig met de bovenarmen of de benen of het hoofd of alle six-packs, centimeters op plekken waarvan je denkt, ach wat fijn dat ze er zitten.
Hoe praten vrouwen hier nou eigenlijk over?
En Christine zegt, nou dat gaat er ook best wel stevig aan toe.
En jij zit knikkend achter microfoon, Mike.
Ja, absoluut, dat gebeurt.
Maar ik zie daar het probleem dus dan ook niet zo van.
In de zin van, kijk, ik ga daar niet naar een sportschool bijvoorbeeld of op de straat.
Als ik naar een knappe man zie lopen.
Die iets meer laat zien dan misschien een ander fijn zou vinden.
Ja, ik heb daar geen last van.
Kijk jij daar dan?
Ga je staren?
Ja hoor, ik kijk met veel plezier.
En dat kan natuurlijk de andere kant wel ongemakkelijk worden.
Maar het is niet dat ik er last van heb.
Zo van, ik kleed je aan, want ik word daar opgewonden van of zo.
Ik zei vorige keer, je hebt kijken en
je hebt kijken.
Kijk en staren.
Kijk en staren inderdaad, goede toevoeging.
Op het moment dat je inderdaad echt naar iemand gaat lopen staren.
En dat lange tijd doet.
Dan wordt het ongemakkelijk.
En dan voelt diegene dat ook.
Maar als iemand een hardlopend voorbij komt zonder shirt.
En een goede sixpack heeft.
Dan kun je best even kijken.
En dan weer doorgaan.
Daar is niet zoveel
mis mee denk
ik.
Maar jij zegt wel.
Mannen die naar vrouwen kijken.
Dat is anders dan vrouwen die naar mannen kijken.
Nou ja dat weet ik natuurlijk niet.
Dat is natuurlijk een beetje mijn perceptie nu.
Ik denk dat mannen er misschien minder snel aanstoot aan nemen.
Als vrouwen naar hen kijken.
Omdat ze zich misschien minder geïntimideerd voelen.
Ik denk dat vrouwen zich misschien sneller geïntimideerd zouden kunnen voelen.
Als ze dan toch een keer lekker weer...
De rokjes is natuurlijk ook weer een beetje nu.
Ja, ik vind dat heel onprettig als dan mannen echt naar me gaan lopen staren.
Dan denk ik, joh, weet je, daar zit ik dan ook niet per se op te wachten.
Ik vind het leuk om een compliment te krijgen.
En kijken is prima. Hartstikke leuk, want dat doe ik ook.
Maar inderdaad, het kan voor een vrouw eerder ongemakkelijk
worden, denk ik.
Dus als man moet je eerder op je tellen passen eigenlijk.
Omdat jouw kijken.
Dat wil niet per se zeggen.
Dat hoeft niet meteen een veilig gevoel aan de andere kant te geven.
Nee compliment is leuk.
Maar op een gegeven moment moet je ook ophouden.
Ja zeker.
Maar het is interessant om te weten.
Dat dat dus ook in de DM's van Christine af en toe.
En wat
zegt een.
Wat gaat er in een vrouwendm zo al heen en weer.
Ik vind het echt maateloos interessant.
Ja dat snap ik.
Daar kunnen we een hele podcast aan wijden.
En wel meer.
Ja, dat gaat er behoorlijk heet aan toe soms.
Maar wat voor teksten zijn er?
Is dat inderdaad van, nou hij had een gigantisch derde been.
Of zijn borstkos is lekker.
Ja, een slagschaduw op bepaalde plekken.
Wauw.
Wat
geweldig.
Ja, dat gebeurt.
Alleen wij zijn er denk ik, wij zijn vast ook vrouwen heel open over.
Maar dat kan natuurlijk niet altijd.
Maar nee, privé, absoluut.
Wij halen mannen ook af en toe langs de meetlatsen.
Maar zeggen, ja, tuurlijk.
Letterlijk en figuurlijk.
Ja,
precies.
Wat fijn om te weten.
Voel ik me toch weer een klein beetje minder schuldig.
Zeker.
Christine zei, wat u niet wilt, dat u geschikt.
Oh ja, er ging ook nog iets over.
Ze had ook nog
inhoudelijk commentaard.
Zeker.
Zij is niet de enige die de Bijbel quote.
Want dat doet Hanneke ook.
Op de hotline 06-2015-1529.
06-2015-1529.
Weet je hem nog?
06-2015-29.
Ja, dat weet je.
Bijna.
20-15-29.
Zij zegt, altijd fijn als de wijbel lekker eenzijdig aan wordt gehaald.
Dit is juist de case om ook Matthäus 18 vers 9 aan te halen.
Holy fuck.
En indien uw oog tot zonde verleidt, ruk het uit en werp het van u.
Oh,
waar
gaat dit over?
Dit gaat over lichaamzappen
krijgen.
Ruk
het uit en werp het van u.
Ja, ik dacht ook even, waar gaat dit heen?
Ze legt het nog uit.
Oh, oké, prima, ja.
Oftewel, het is jouw probleem als je zondag door te kijken.
Zou een hoop schelen als dit soort types, en dan heeft het over de docent in dit verhaal,
ook dit vers letterlijk opvatten.
Zij zegt eigenlijk tegen die meneer, lees de Bijbel nog eens een keer.
Ja, maar dit is...
Ja, ik wil niemand...
Ik heb het idee dat we, zeg maar, onder Bijbellezers,
dat een groot gedeelte van onze luisteraars nog op de een of andere manier Bijbelkennis bezit,
want dit is de tweede opmerking al.
Dus ik ga misschien iemand beledigen.
Maar is het
niet gewoon bijbeleigen
Dat hij per definitie eenzijdig wordt uitgelegd
Omdat er zoveel kanten in dat boek zitten
Je
kan er altijd wel iets aan hangen
Ja
precies, er staat altijd iets in om je gelijk te onderstrepen
Ik trek het even los van de bijbel
Ik denk gewoon als docent heb je een voorbeeldfunctie naar je leerlingen
En volgens mij is het dan niet dit wat hij zegt
Dus de meisjes
er eigenlijk op aanspreken
Is denk ik niet de oplossing
Nee, dat denk ik ook niet
Zeker niet
Schrijving, jouw brief?
Ik had nog een...
Zullen we...
De polrubriek gaan we er ook even inmengen.
Want op Instagram hebben we ook een vraag gesteld over...
Een jongen van 16, hebben we hem weer, heeft last van korte rokjes en truitjes.
En de vraag is aan onze luisteraars die ik stelde, of onze volgers in ieder geval...
Word jij daar boos van?
Boos?
Boos van zo'n brief.
Dat zo'n jongen van 16 zegt...
Want dat was eigenlijk een beetje mijn vermoedig.
Mensen stijgen helemaal op als ze zo'n brief horen.
En we hebben redelijk wat vrouwelijke luisteraars ook.
Dus
word
je boos van die brief.
Nu waren de opties.
Ja, stop met het problematiseren van vrouwen.
Zegt dat woord nog eens?
Problematiseren.
Dank u.
Ik heb gehoefd.
Nee, die jongen is 16.
Dat komt wel goed.
Was een optie.
Of nee, vrouwen zijn toch ook problematisch.
Dus nu is de vraag, wat zeggen onze luisteraars?
Ah?
Hij zegt, ja stop met het problematiseren van vrouwen.
Dat ging toch nog bij de mis.
Dat denk ik ook.
54% zegt dat.
Maar 23% zegt toch ook, nee, vrouwen zijn toch ook problematisch.
En daar zitten opvallend veel vrouwen bij.
Dus ik heb het idee dat deze dames dit als grappen hebben ingevuld.
Of ze vinden zichzelf daadwerkelijk een probleem.
Ja, dat zou kunnen natuurlijk.
En dat mag ook.
Daar zijn psychiaters voor.
Laat het weerlijk zijn.
Volgende brief.
Ja, over jouw brief uit diezelfde aflevering.
Yes!
Waarin het ging over een moeder die zich afvroeg of haar zoon van 18...
die zich racistisch uitliet.
En er was nog iets mee.
Een vrouwenvriendelijk.
Een vrouwenvriendelijk en racistisch liet hij zich uit.
Sam reageert daarop.
Alle dingen die jullie aanhalen zijn inderdaad relevant.
Hallo, luister naar de brieven.
Maar er is één
waarvan hij zich verbaasde dat we dat niet noemden.
Tegenwoordig heb je tal van influencers, activisten en politici.
Die een hele directe lijn hebben met de jeugd.
Via social media bijvoorbeeld.
En hij denkt dan aan Andrew Tate.
Dat soort Engerts.
Engerts durf ik ook wel te zeggen, ja.
Dat is ook een wezenlijk verschil met vroeger, zegt Sam.
Ook zijn er vaak rechtsextremisten.
En die hoor je het luisteren.
En hun doelgroep sluit goed aan bij stoerdoenerij.
identiteit profileren als een echte man.
Wat voor die
types heel belangrijk is.
Tussen aanhoudstekens.
En hij zegt het is lastig
om daar als ouder, als leerkracht
iets van te zeggen. Want
die jeugd die hangt
aan hun lippen om het zomaar even te zeggen.
Dus die luisteren dan naar de
entre-dates van deze wereld en niet naar hun
eigen ouders.
Wat is dan nu het probleem?
Dat de ouders daar dus wel iets mee zouden moeten.
Of docenten bijvoorbeeld.
Ja, of denk je dus van nature dat je door die lui
minder grip hebt op de beeldvorming van je kind.
Ja, dat denk ik ook.
Maar daarom moet er dus ook dat andere geluid gehoord worden.
Ja, want dat is nou eenmaal de nieuwe realiteit waarin we zitten.
We zitten in een wereld en ik probeer dat maar niet te psychologisch neer te zetten.
Maar volgens mij is dat wel wat speelt.
Het psychologenblokje
van de liefde blik wordt wel altijd goed beluisterd hoor.
Waarin mannen, denk ik, een beetje zoekende zijn over het algemeen.
Ja, dat is heel
overeenkomst.
Zoekende zijn naar hun rol in de samenleving.
En wat is hun aanvulling op vrouwen?
Omdat vrouwen natuurlijk steeds zelfstandiger zijn.
Financiële vrouwen kunnen ze zelfs steeds meer de broek ophouden.
Nou, dat.
Daar raken ze van in de war.
Dat ze niet meer
nodig zijn.
Dat is natuurlijk onzin.
Maar los daarvan, dit is misschien een ontwikkeling.
Daarnaast zijn er mannen, zoals een endothete, die daar gewoon garen bij spinnen.
Die maken er gewoon een verdienmodel van.
Die weten gewoon, er zijn mensen hier heel gevoelig voor.
Mannen.
En hoe kunnen we ervoor zorgen dat we die mannen aan ons kunnen binden.
En daar geld mee kunnen verdienen.
Want dat is gewoon wat zij doen.
Zij commercialiseren.
Dit is gewoon een verdienmodel natuurlijk.
En er zijn mannen die erin trappen.
Maar die
zoektocht, die voel ik zelf.
Die vraag over de...
Wat we hadden over...
Hoe praten vrouwen nou onderling?
Dat is ook...
Ik probeer ook te toetsen...
Wat je als man kan en mag.
Ja, precies.
Want dat is verschoven.
Bij mijn middelbare school kond ik hele andere dingen.
Waren heel veel andere dingen normaal dan dat ze dat nu zijn?
Maar
zorgens wat dan bijvoorbeeld?
Nou, de manier waarop je kleedkamer praat.
Daar is natuurlijk veel over te doen geweest.
Hij haalde in die aflevering Martin ook...
The Grab'em by the Pussy.
Ja, dat soort opmerkingen.
Dus mijn vraag in die aflevering was ook...
Hoe doen vrouwen dit nou onderling?
Omdat je dan pas kunt zien wat de nieuwe norm waar je tegenaan schuurt.
Want de nieuwe norm is niet meer wat ik normaal vind.
Maar de nieuwe norm is wat iedereen normaal vindt.
Ook vrouwen.
En dan moet je je natuurlijk op de een of andere manier toe gaan verhouden.
Dus je zoektocht.
Die heeft denk ik, iedere man van mijn type gaat hier door.
Ja, maar ik denk vrouwen dus ook.
Ja?
Ja, dat denk ik wel.
Ja, want ik had het toevallig net op de gang hier even over met een collega.
Ja, wat voor dingen...
Nou, laat ik het zo zeggen.
Het is soms ingewikkeld dat je privé misschien dingen wel bespreekt...
die je dus in het openbaar niet bespreekt.
Dus wat ik jou nu vertel net over die DM'tjes.
Ja, in het DM heb je het er wel over.
Maar dat zijn geen dingen die je dan even in het openbaar roept.
Terwijl, snap je?
De mannen
voelen die vrijheid wel.
Meer.
Dus het is sowieso heel interessant dit.
In
dit geval ook nog voor ouders.
Hoe gaan die
daarmee om?
Want die moeten dus tegengeluid bieden aan dingen die...
Gekken zoals Endothate.
Ja, die dingen die op social media te zien zijn.
En ik begrijp die worsteling wel goed inderdaad.
Het is een goed punt van Sam.
Heb je het in die aflevering niet over gehad inderdaad.
Heb je hier nog over gepolt ook?
Ja, we pollen ons helemaal de moeder natuurlijk.
De polvraag die ik hierover had was.
Een vrouw vroeg zich af of ze haar zoon van 18 nou nog kan opvoeden.
Of dat hij daar te oud voor is.
Want dat was ook een van de vragen.
En de vraag die de brievenrubriek natuurlijk dan heel graag een antwoord op wil.
Is wanneer stopt wat jou betreft het opvoeden?
Is dat? Nooit.
Dat gaat altijd door.
Of bij mij kun je stoppen.
Ik ben inmiddels perfect.
Perfect ook. Ik denk A natuurlijk.
Ja, dat denk ik eigenlijk ook.
Ja, natuurlijk. 71
procent. Maar toch 29 procent van onze volgers vindt zichzelf dermate perfect dat het opvoeden wel zo ongeveer gestopt is.
Mijn moeder heeft mij een paar weken geleden geleerd hoe ik aardappelen kook.
Martin!
Oh, stort een jingle.
Een jingle?
Nee.
Kookrubriek.
Ja.
Wat is dit?
Wacht in de krant.
Heeft jou...
Ik had niet zoveel reacties verwachten.
Het is gewoon water in een pan.
Aardappelen erin wachten tot het kookt.
En je bent al boven de
18 en ruim.
Dat zegt dat wel, ja.
Nee, dat heeft ze mij een aantal weken gedaan.
Ik was toen bij hun.
En toen zei mijn moeder.
Nou, je gaat vanavond zelf koken.
Succes.
En toen.
Ik zie jullie echt ook gebijstend kijken.
Jouw moeder, hè.
Jouw moeder is echt een heldin.
Luistert zij naar deze podcast?
Dat
hoop ik niet.
U bent een heldin.
Ik zal het losknippen.
Ja, dat is goed.
Was het lekker?
Wat was het?
Ja, dat was goed.
Met worteltjes erbij.
En dan ga ik wel.
Natuurlijk, wat vlees hoort erbij.
Wat vlees hoort erbij.
Precies, twee ballen.
Hupsakee.
Ik ben een echte
bal.
Die
eten
vlees.
Ik weet niet wat
deze
toon was.
Tot zover de brievenrubriek.
Ja.
Brievenrubriek.
Brievenrubriek.
Dan gaan we over naar de eerste brief.
En Martin, ben jij het spits af?
Of wil jij mij maken?
Nee, ik wil wel.
Ik heb een brief van Weile Beatrice.
Ach, daar is ze weer.
Ook vriendin van Michelle.
Het is fijn om met haar nog even het seizoen uit te gaan.
Ja, toch? Het sluit lekker af.
Een brief van haar website, moderne manieren.
En hij heeft als titel, ik wil betalen.
Nou,
dat zul je in een Nederlander niet zo snel horen.
Nee,
goed punt.
Dank u.
Let maar op, dit komt nog terug.
Ik lees gewoon voor.
Beste Beatrice.
Sinds enkele jaren help ik als vrijwilliger nieuwe Nederlanders bij het leren van de taal.
Waarbij de focus vooral op gespreksvaardigheid ligt.
Die gesprekjes gaan onder het genot van een kop koffie.
Waarvan ik in de regel de bescheiden kosten, let op, bescheiden kosten, voor mijn rekening neem.
Ik heb nu een gesprekspartner die erop staat een keer twee wekelijks voor de koffie te betalen.
Dit laat ik ondanks hevig tegen sputteren schoorvoetend toe.
Mooi woord.
Er wordt te weinig schoorvoetend gebruikt.
Het woord wordt heel schoorvoetend gebruikt.
Ja, mooi.
Aan de ene kant vind ik het respectloos deze geste te weigeren.
Aan de andere kant is mij de zorgelijke financiële situatie van mijn gesprekspartner bekend.
En ik vind bovendien dat vrijwilligerswerk ook betekent dat de vrijwilliger de kosten draagt.
Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik in het vervolg de koffierekening alleen betaal?
Arjan Spormans.
Nou, dat lijkt me niet het doel.
Het doel moet toch niet zijn dat zij, wij, de brievenschrijverster, MVX...
Ik verhoed dat het
een zij is op een manier.
Dat moet niet het doel zijn.
Ik kan me wel voorstellen dat je je ongemakkelijk voelt...
op het moment dat iemand die aanzienlijk minder geld heeft...
dat je denkt, ja god, de bescheiden bedrag.
En ik kan het makkelijk betalen.
Precies, we
hebben bescheiden bedrag.
Zo, bescheiden bedrag.
Alsjeblieft aan iets, aan een goede muesli.
Of iets met voedingswaarde.
Een krasantje met speculoos.
Over voedingswaarde gesproken.
Dus ik kan me dit ongemak wel voorstellen.
Maar volgens mij is het ook het ultieme genot van iemand die zo'n dienst afneemt.
Die,
jij zit ook
actief
ja te knikken.
Die iets terug kan doen voor de tijd die je er aan besteedt.
Weet je
wat dat doet ook met je eigen waarde?
En weet je hoe gemakkelijk het is?
Kijk, je moet je voorstellen, denk ik.
Dat gaat dus om een vluchteling en asielzoeker.
Ja, en niet een nieuwe Nederlander.
Een nieuwe Nederlander.
Die heeft ongetwijfeld in een ander land fijn gewoond.
En is uiteindelijk vanuit nood naar Nederland gekomen.
Misschien had hij daar een heel goed betaalde baan.
Het doet ook iets met je eigen waarde.
Als je voortdurend het gevoel hebt dat je afhankelijk bent van anderen.
Ja, alleen maar
krijgt.
En alleen maar krijgt.
Dus ik snap
juist.
Ik denk dat het voor haar heel goed zou zijn om je even te verplaatsen in die andere persoon.
Want als ik nu zou moeten vluchten omdat het hier oorlog is.
En ik ga naar Oekraïne.
En ze geven mij voortdurend alles.
Of een ander land.
Noem maar even willekeurig ander land.
Ik zou het heel ongemakkelijk vinden als mensen dan de hele tijd denken.
Ach,
ik betaal wel voor jou.
Want je bent zo zielig.
Je bent zo
zielig.
Nou weet je, daar word je niet trots van.
Nee,
maar
het heeft ook een element van de superheld willen zijn.
Of zo.
Het alleen maar willen helpen.
Nee, je doet het vrijwilligerswerk niet voor niks.
Want overigens niks tegen iemand die vrijwilligerswerk.
Het is waanzinnig goed dat iemand zich hier ook.
Fijn dat je die tijd geeft en zo.
Maar het houdt ook een keer op.
En je bent niet degene die alles moet doen.
Je
geeft je tijd al.
Dus laat die ander dan in ieder geval genot hebben...
om 50-50 af en toe dat kopje koffie te betalen.
En dat gebeurt dus ook al.
Het gebeurt dus om de week.
Dat lijkt me een prima...
Wij zijn met z'n drieën heel erg eens hierover.
Maar dat lijkt me toch prima ook.
Dat je dat om de beurt doet.
Dat denk ik eigenlijk ook.
Sterker door.
Ik heb het een keer gehad en dat vond ik heel ongemakkelijk met een vriendin.
Die eigenlijk bij, als wij dan met een aantal vriendinnen gingen eten.
Waarvan zij dan wist dat die het financieel minder goed hadden.
Zei ze altijd, ik betaal voor jullie.
En op een gegeven moment zeiden die paar vriendinnen.
Maar dat willen wij helemaal niet.
Want we gaan één keer in het half jaar met elkaar eten.
Wij sparen daar gewoon voor.
Ze hadden het misschien ook niet zo makkelijk.
Dat klopt.
Maar ze zeiden, nee, we willen zelf.
Je wilt meedoen.
Je wilt meedoen.
En dat werd uiteindelijk soms best wel awkward.
Echt heel ongemakkelijk.
Want dan ging die anderen er niet.
Ja, dat zei ze dan
O
ja.
Oeh.
Dat
is
ongemakkelijk hoor.
En zij betaalde dan uiteindelijk ook ofzo.
Ze dwong dat ook af.
Ja, nou ze dwong het af.
Omdat zij dan uiteindelijk als eerste naar het toilet ging.
Maar dat deed ze niet.
Maar dan ging ze afrekenen.
O ja.
Dat is ook echt waar.
De paks is dat gewoon.
Ja, dat is heel ongemakkelijk.
Als iemand dat niet...
Ja.
Je kan het aanbieden.
Heel ongemakkelijk.
Juist.
Hetzelfde geldt ook voor onze briefschrijfsterier.
Ik zeg nogmaals dat het waarschijnlijk een vrouw is.
Dat geldt ook voor haar.
Je kan het aanbieden.
En als die ander dan zegt, nee dat hoeft niet.
Ik kan het wel betalen.
Ik wil het wel betalen.
Dan heb je dat ook te accepteren.
En dan is het ook gewoon.
Wat het is.
Het is wel fijn dat je, zeg maar.
Je bent nieuw hier in Nederland.
Je leert de taal.
En dat je dan op dit onderwerp.
Het is wel heel Nederlands.
Ja.
Ook meteen je gespreksvaardigheid kunt oefenen.
Nee, ik wil betalen.
En daar een hele discussie over voeren.
Het is wel meteen.
Het is een hele mooie praktijke manier om de taal beter te leren.
En de mentaliteit van ons Nederlanders.
Want zijn we dan hulpvaardig?
Ja.
Ik denk wel
dat deze mevrouw het doet vanuit de goedheid van het hart.
Ja, maar de gelijkwaardigheid lijkt een beetje weg.
Die ben je kwijt, ja.
Beatrice geeft ook nog antwoord.
Wij zijn er met z'n drietjes ontzettend eens vanochtend.
Zaaien.
Zaaien kunnen ze.
Beatrice zegt, beste, ik wil betalen.
Ik vind dat altijd een mooie manier om te reageren.
Met één keer twee wekelijks wordt, neem ik aan, bedoeld dat u de ene keer betaalt en hij de andere keer.
Ik raad u aan om uw gesprekspartner slash leerling het plezier te gunnen om ook eens de gast hier te spelen.
Wat was het toch een wijze vrouw in de beeldreis.
U besteedt tijd en inzet om uw leerlingen te helpen Nederlands te leren spreken.
Hij is u daar erkentelijk voor.
Voilà.
Ik vind de woorden fantastisch in deze brief.
Is u erkentelijk voor en wil dat laten zien door iets terug te doen.
Het is al erg genoeg om van alles je hand te moeten ophouden.
Als hij eens in de twee weken betaalt, voelt hij zich minder ondergeschikt.
Als u hem dat plezier ontzegt door erop te staan dat u en alleen u de koffie betaalt, plaatst u zich nog een treetje boven hem.
Hupsakee.
Precies wat wij allemaal zeggen.
Absoluut.
Ongetwijfeld zit hij als nieuwkamer krab bij kas.
Maar eens per twee weken een kop koffie voor een ander moet te betalen zijn.
De koffieprijzen variëren nogal afhankelijk van uw locatie.
Als u een duurdere gelegenheid frequenteert, stel dan voor om eens naar de goedkopere te verkassen.
Ja,
of ga gewoon naar elkaars huis. Dat kan natuurlijk ook.
Dat kan natuurlijk ook prima.
Zij zegt dat is een betere manier om hen tegemoet te komen.
Dus niet voor hen betalen, maar zorg dan dat hij minder hoeft te betalen.
Of inderdaad, ga naar elkaars huis en zet daar een kop koffie.
Ja,
lekker filterkoffietje. Heerlijk hoor.
Ja, geef Rappuccino met extra kramels, saus en slagroom of zo.
Of een pumpkin spice latte.
Of chai latte.
Of zoiets.
Van die dingen waar blokjes goud in moeten drijven.
Als je ziet hoe duur het is.
Als
je gewoon het koffietentje om de hoek gaat.
In een niet te grote stad.
Dan hoeft dat helemaal niet zo duur te zijn.
Maar
mag ik aan het einde.
Zeg maar semi-einde.
Want we zijn nog niet klaar.
Maar aan het einde van dit seizoen.
Van de brievenrubriek.
Ook even vaststellen.
Dat wij met z'n drieën eigenlijk gewoon trouw moeten bellen.
En zeggen wij nemen die rubriek wel.
Wij kunnen die rubriek gewoon overnemen.
Want wij zijn net zo intelligent.
net zo goed als Beatrice Ritsema.
Maar wij hebben natuurlijk al de brievenrubriek.
Ja. Dus
we doen het al.
Ja, maar dan wordt dat...
Maar niet op papier. Nee. Het is toch leuk
als de brievenrubriek uiteindelijk ook op papier verschijnt.
Ik ben voor. Ja. Bel jij
de trouw? Ik wou de trouw wel even. Helemaal goed.
Aan het begin van het volgende seizoen hebben we
een antwoord. Een wekelijkse rubriek. Ja.
Dan
is het nu aan mijken.
Och, daar komt ie hoor. Ben je er klaar voor?
Ja, dan kun je er ooit klaar voor zijn.
Ja, nou dit is
wel
een interessante.
Even kijken.
Hij komt uit de
Spiechologie magazine volgens mij.
Ja klopt inderdaad, daar komt hij vandaan.
Nee, dat is niet waar. Hij komt uit de libellen.
Het komt uit
de
libellen.
Het komt gewoon uit de libellen jongens, daar komt hij.
Mijn vriendin
is dolgelukkig met haar nieuwe vriend.
Wilma is de briefschuister.
Ach
Wilma.
Wilma, klinkt wel
of een libellen het leven.
Wilma ook
een leeftijd?
Ja, dat ga ik zo meteen
vertellen.
Ze vertelt dus uitgebreid over haar liefdesleven
Haar seksleven.
Dus de vriendin van Wilma heeft een nieuwe vriend.
Helemaal blij.
Vertelt over lietsleven.
Maar ook haar seksleven.
En daar, zegt Wilma van, word ik ongemakkelijk.
Want eigenlijk zit ik helemaal niet te wachten op zo'n gedetailleerd verhaal.
Hoe moet ik dit nou bespreekbaar maken?
Ze krijgt ook echt heel veel details dus.
Ja, ze krijgt veel details.
Even dus over de leeftijd.
Dat zegt dus overigens niets over de leeftijd van die vriendin.
Maar ik gok dat het een beetje leeftijdsgenoten zijn.
Wilma is 54.
Oké.
Dus Wilma heeft een vriendin van om en nabij 54.
Dat gokken we nu.
En die heeft een partner.
Een nieuwe?
Een nieuwe partner.
En die neuken een gat in de bank.
Nou,
Arjen.
Toch, denk ik.
Niet alleen de bank.
Niet alleen de bank.
Ook de keukentafel.
Maar ook de keukentafel.
En het bed.
En de douche.
En misschien in de tuin.
Precies.
Of op het balkon.
Oh, ja.
Precies.
En die mevrouw.
Precies.
En die mevrouw.
Ja.
Staand, liggend, hangend.
Ja, dat.
Gerdijnen open, dicht.
Precies, alles.
En...
Sorry, ik ben hier even van in de war.
En die vriendin van Wilma, laten we de Monique noemen.
Ja, of Joke.
Of Joke.
Joke.
Joke en Wim, die lusten er wel pap van.
En Wilma wordt daar de hele tijd mee geconfronteerd.
Want Joke kan maar niet stoppen met te vertellen over hoe heerlijk Wim...
Ja, alles en alles doet.
Joke is gewoon trots.
Ja, Joke is gewoon heel blij.
Oh, dat is het, ja.
Ja, toch?
Ja.
En Wilma denkt, het detailniveau mag wel
een standje lager.
Ja, dat is het.
Dat is het hele punt.
Maar ik denk wel eens, degene die de brief schrijft...
Het zegt soms meer over, dus in dit geval de briefenschrijver.
Ja, van Wilma, van 54.
Ja, dat denk ik wel.
Ja, wat denk jij?
Echt maar bij de redactie de bed.
Ja.
Arjen, laat jij
hier even je psychologische visie oplossen.
Ik wil mensen kunnen wat mij betreft niet genoeg details delen.
Ik ben echt een detailsmuller.
Dus als ik Wilma was, dan had ik gezegd meer.
Ik kan wel naar dit soort verhalen luisteren.
Je wordt er blij van.
Ja, het hangt er wel een beetje vanaf wie het vertelt.
natuurlijk niet iedereen zou...
Ik bedoel, ik ben me ook visueel ingesteld.
Ik denk dat Joke het misschien
ook wel ingewikkeld
vindt dat ze met... Hoe hadden we hem genoemd?
Wim. Dat ze met Wim weer
aan de koffie zit op de volgende kringverjaardag
van Joke. Nee, Wilma. Wilma
vindt het ongemakkelijk, want Wilma is
die
luister
naar de vader. Ja, ik vind het heel ingewikkeld.
Maar dat ze elkaar weer op de
volgende kringvergadering tegenkomen
en dan weet ze alles van Wim.
En dan weet ze alles en dan kijkt ze naar Wim.
Ja, maar we weten inmiddels
toevallig
aan de hand van jouw verhaal dat in de DM
natuurlijk allerlei details.
Dus ik durf inmiddels ook niemand meer onder de ogen te komen...
omdat ik bang ben wat iedereen...
van je vriendengroep.
Wat iedereen wat niet van mij weet.
Maar vind je...
Is het gek dat ik...
bij heel veel mensen denk...
als jij alle details over je seksleven wil vertellen...
en hoe en waar...
en hoe hard en hoe zacht...
en hoe lang en hoe kort...
kom maar, gooi het op me.
Is dat raar?
Nou ja, voor jou is dat oké.
Ja, precies.
Hebben jullie daar ook, denk jij...
Wat vind jij, Martin?
Ik vind details ook prima.
Ik weet ook veel te veel van jou.
Ik ook van jou, trouwens.
Jij ook van mij.
Maar jullie zijn ook echt vrienden.
Ja, maar deze twee dames zijn ook vrienden.
Dat is
ook zo.
Maar misschien is het...
Je hebt een relatie, toch?
Nee.
Oh, nee, je hebt geen relatie.
Nee, je hebt ook geen relatie.
Nee, dat is het dan...
Maar dat wil niet zeggen dat er
niks gebeurt, natuurlijk.
Nee, nee, dat is misschien een verschil.
Want het kan opa zijn, dat wil maar een beetje jaloers.
Ja, dat is een goede optie.
Afgunst.
Afgunst.
Ik wil
ook wel iemand die me tegen de douchewand rukt.
Opneuk.
Nou, goed,
dat zei ik niet.
Oppakt.
Iets.
Zet.
Dingen doet.
Maar, kijk, dat kan het zijn.
Maar het kan ook zijn dat überhaupt die vriendin een relatie heeft.
En dat Wilma ook heel graag een relatie wil.
Dus het gaat dan niet zozeer over seks.
Dat is dan het
ongemakkelijke misschien voor Wilma.
Die mist dat ook.
Maar die mist misschien ook gewoon een maatje.
Ja, maar dat is niet wat ze schrijft.
Hij zegt, ik word gek van die details.
Ja, dat hoeft niet.
Ja.
Maar dan kun je dan
toch...
Ik denk altijd, praat met elkaar.
Of vrouwen schieten
makkelijker in de jaloezie...
en verwijten het de details.
Ik weet niet, ik opper maar wat.
Ja,
dat is wel ingewikkeld.
Of jij heeft alle vrouwen in de hele tijd.
Ja, ik zal eens even zeggen hoe ik...
Nou, ik ben natuurlijk atypisch, denk ik.
Ik ben ook wel vrij open.
Behalve dan natuurlijk niet openbaar.
Dus ik ga niet alles zeggen.
Maar ja, ik leid een heel fijn single leven.
En ik heb wel eens gemerkt...
dat sommige vriendinnen dat lastig vinden...
als ik daar te open over vertel.
Ja?
Ja, zeker wel.
Omdat ze jaloers zijn?
Nou, dat weet ik niet.
Ja, misschien.
Misschien is het jaloersie.
Misschien is het ook wel omdat zij gewoon zo niet denken over mannen.
Of over omgaan met mannen.
Omdat ze heel graag misschien een partner zouden willen.
En serieus en die niet kunnen vinden.
Nou ben ik daar niet naar op zoek.
Dus ik heb gewoon een heel fijn leven zo.
Maar dat kan zo ongemakkelijk zijn.
Ja, en je hebt ook mensen die wel in een vaste relatie zitten.
En die precies de sprankeling of zo over het avontuur missen.
jij dan beleefd.
Of wat ik dan misschien beleef.
Of Bartin ook. Ik ontken alles.
We hebben ontkend elke betrokkenheid.
En dat kan natuurlijk ook.
Dan zit er wel een soort van jaloezie achter.
Want dan denk je, ja jeetje, van ons dat is zo
ingedut. Ik ga af en toe liggen omdat hij
zo graag wil, maar daarna is het ook wel weer klaar.
De meest extreme variant.
Ja, of andersom inderdaad.
Dus dat kan er natuurlijk ook nog
achter zitten. Dat de jaloezie
gaat over
het gemis. Dan heb je wel
relatie, maar dan is je seksleven gewoon een beetje
blubblubblubblubblubblubblubblubblubblub.
Ja, een beetje ingestort.
Maar hoe is dat met jou dan? Want jij zegt, jij vindt het wel
leuk om de verhalen aan te horen, van misschien
vrienden bijvoorbeeld, of
vriendinnen.
Maar andersom, kun jij gewoon bij iedereen
daar je ei over kwijt?
Nou, niet bij iedereen.
Maar
ik ben wel, ja, ik ben, ik kan wel redelijk
schaamteloos zijn.
Maar ik kijk wel goed naar met wie ik details
deel, of dat wel of niet.
Ik heb wel een soort van
sociale antenne over of iemand daarop zit te wachten of niet.
En waar merk je dat aan?
Reactie.
Dus je deelt...
Het is nooit zo dat je binnen komt lopen en dat je zegt
je bent een wildvreemde en ik ga je nu helemaal vertellen
hoe mijn afgelopen nacht is geweest.
Met iedereen is dat een soort van
ontstaat dat langzaam.
Je geeft allemaal net iets meer.
En dan denk je oké, dit kan dus.
En dan uiteindelijk ontstaat
weet je gewoon bij iemand, ik kan hier alles vertellen
wat ik zou willen.
Bij andere mensen zit er op een gegeven moment een slot op.
Ja, dat voel je.
Ja, dat voel je.
Martin, wat
bij jou dan?
Ja, ik denk hetzelfde wat Arjan zegt inderdaad.
Ik weet wel met wie ik details kan delen en met wie ik niet die details deel.
Ik weet dat ik tegen jou Arjan heel veel kan zeggen.
Ja,
je kunt tegen mij alles zeggen.
En wij grappen daar ook wel over.
En wij zeggen niet alles in de podcast.
Nee.
Maar
het heeft ook met een soort schaamteloosheid te maken.
Ik ben redelijk schaamteloos.
En ik weet dat heel veel mensen schaamteloos zijn.
Dus we hoeven niet de act vol te houden dat we allemaal keurig geweest zijn.
Want dat zijn we niet.
Nee, dat zijn we niet.
Ik vind het heerlijk op het moment dat, zoals Martin, er een verstandhouding ontstaat.
Waarbij je gewoon dat weet, dit is schaamteloos.
En dan kom je erachter dat ik doe dingen die schaamteloos zijn met mensen die schaamteloos zijn.
En jij doet dingen met mensen die schaamteloos zijn.
En je bent zelf ook in zekere zin schaamteloos.
En dan denk je, dit is eindelijk de maatschappij.
Dat zijn gewoon allemaal schaamteloze mensen.
Maar op de een of andere manier is dat niet wat veel mensen
ophouden naar buiten.
Maar waarom
niet?
Ik ben altijd jaloers op jouw scheid hebben aan alles.
Jij kan echt scheid hebben aan de wereld.
Ik heb dan nog wel veel meer dat ik ermee bezig ben.
Hoe mensen naar mij kijken.
Wat ik in de podcast zeg.
Jij hebt veel minder dat filter.
En ik vind dat altijd heel cool.
Who cares?
Ik heb ook wel een filter in de podcast.
Je zegt ook niet alles.
Maar jij bent daar wel makkelijker in dan ik.
Zeker me getweeën.
Ik denk nog wel van.
Ik weet niet of ik dat moet zeggen of had moeten zeggen.
Ik vind dat aan jou heel cool.
Dat je daar gewoon veel meer schijn aan hebt.
Maar wat heb jij daar dan in?
Jij bent ook nog eens een bekend persoon.
Ja, dus
ik kan heel veel dingen niet zeggen.
Nee.
Voor je weet
staat het op Mediacourant.
Weet jij wel waar
dat terecht komt?
Heb ik hem gezien?
Ja, dat is wel zo.
Dus nee, daar hou ik wel meer rekening mee.
Vind ik wel jammer.
Want ik ben eigenlijk ook een enorme flap uit.
Dat merken we op de nieuwsloer wel inderdaad.
Dat klopt.
Tot op zekere hoogte.
Ja, maar daar moet
ik ook mee uitkijken.
Heb ik ook wel eens bedacht.
Want dan lopen natuurlijk ook nieuwe mensen rond.
Die soms wel eens denken van.
Wat is dat van haar of haar?
Wat gebeurt hier?
Wat zegt zij nou?
Dus dat is ook wel goed voor jezelf.
Voor mij in dit geval.
Nou, zometeen
gaan we lekker achter het muurtje verder.
Oh nee, dat hebben we niet meer.
Maar even terug naar de brief.
Want we zeggen nu over wat er allemaal
achter kan zitten.
Bij deze briefschrijving.
Waarom zij het niet wil.
Maar de vraag is ook.
Hoe zorg ik dat dit stopt?
En dat lijkt me vrij simpel.
Gewoon zeggen.
Ja, het is allemaal leuk en aardig, maar ik hoef al deze details niet te weten.
Volgens mij ben je er dan.
Nou, dat is de
deskundige.
Oh, ik heb ook nog een deskundige.
Ja, zeker.
Ja, er zijn volgens mij in deze brief vier lezers die iets zeggen en een deskundige.
Dus laten we eerst de vier lezers eventjes van de libellen.
Wat vinden de lezeressen?
De lezeressen, ja.
Yvonne is een lezeres waarschijnlijk.
Die zegt gewoon, gewoon zeggen dat je daar niet nieuwsgierig naar bent.
Ja, het kan zo simpel zijn.
Het is helemaal niet moeilijk.
Nee, het hoeft niet moeilijk te zijn.
Suus doet het iets korter.
Zij zegt, ik zou zeggen, fijn voor jou, maar ik hoef het allemaal niet te weten.
En dan snijd je een ander onderwerp aan, opgelost.
Dat is hetzelfde context.
Het is gewoon niet een gewikkelde vraag.
Het is wel een interessant
onderwerp.
Ja, zeker, we kunnen er eindeloos over.
Maar ik vind de vraag van deze, hoe heet ze?
Wilma.
Wilma, niet zo heel even.
Van 54.
Nee.
Het is wel grappig, want hij heeft ook nog een joker geantwoord.
Oh ja, de joker zelf.
Maak duidelijk dat je blij voor haar bent, maar geen behoefte hebt om dit soort falen continu aan te moeten horen.
Je kan erbij zeggen dat je haar liefdesleven graag bespreekt, maar haar leven tussen de lakens liever
niet.
Precies.
Hier is Johanna.
Johanna die zegt, doe niet zo moeilijk.
Echt waar?
Johanna zegt.
Ik kan
het zo invullen.
Bij echte vriendschap kun je meestal elkaar alles vertellen.
Je vriendin vertrouwt je en is blij met haar relatie.
En dat deelt ze graag met jou.
Maar in zo'n vriendschap kun je ook aangeven wanneer er ook wel weer iets te veel informatie wordt gegeven.
Dus zeg het gewoon.
Oh, toch wel.
Ja, ik moet het wel gaan zeggen.
Het is natuurlijk wel zo dat...
In hoeverre wil je haar beknotten in haar blijdschap?
Want als je tegen haar zegt van...
Doe even.
Ja, nee, dat klopt wel wat je zegt.
Maar ik bedenk me ook...
Kijk, ik denk dat Joke er ook geen zin in heeft.
Als ze merkt dat Wilma daar gewoon geen behoefte aan heeft.
Dan word je zelf ook niet meer zo enthousiast om überhaupt dingen te delen.
Maar waar is het sociale...
Dus of Wilma kan heel goed doen alsof ze het heel erg interessant vindt.
Je blijft maar doorvragen.
Of Wilma heeft de sociale antennes uit de verkeerde kant op gericht.
Want op het moment dat iemand de hele tijd zegt.
Oké leuk voor je.
Dan denk je toch ook.
Dan moet je ook ook snappen.
Ik moet ophouden.
Speltip 9.
Je moet stoppen.
Gaat het op communicatievlak ook ergens niet helemaal lekker natuurlijk.
Precies dat.
En dat is ook precies wat de psycholoog zegt.
En de seksoloog ook.
Die zegt eigenlijk inderdaad.
Ja maak
het allemaal gewoon bespreekbaar.
Op een vriendelijke manier.
Dus maak je grens gewoon duidelijk.
Blijkbaar heb je een grens.
Zegt ze tegen Wilma.
En maak het gewoon duidelijk.
Als je je ongemakkelijk voelt, dan kun je dat gewoon zeggen.
Ik ben blij dat je zo enthousiast bent over je nieuwe vriend.
En ook dat je dat met mij wilt delen.
Maar ik merk dat de details over jullie liefdesleven...
een beetje wat veel is voor mij.
Ik vind wel,
ik merk.
Dan ben je mij wel kwijt.
Je moet het bij
jezelf houden.
Ik merk dat ik dit ingewikkeld vind.
Oh, wat erg.
Of zou
je misschien daar wat minder over willen praten?
De bedoeling is goed.
Dat zeiden we twee weken geleden ook in de podcast.
De bedoeling is goed, maar die gesprekstechniekjes en zo...
Die mag je wat mij betreft echt helemaal achterwege laten.
Zeg het gewoon recht in iemands gezicht.
Huppateeklaar.
Ik heb er gewoon geen zin in.
Ik ben jaloers op je.
Als echte vriendinne kun je dat dan toch ook gewoon zeggen.
Het zou toch vreselijk zijn als jij weer met een verhaal begint...
over God mag weten wie.
En dat ik dan zeg, Martin, ik merk...
Ik merk bij mezelf.
Hoi, ik krijg het zelf nog niet eens uit mijn stokje.
Martin, kun je alsjeblieft wat minder over de genotsnots van een ander lullen?
Dan zijn we er toch?
Dat is toch eigenlijk oké?
Maar
weet je toch, ik haal toch nog even een situatie aan.
Ik merk dat dus ook wel eens, dat er dan wat ongemak ontstaat bij een paar vriendinnen, zeg maar.
Maar dat zet toch de vriendschap wel een klein beetje in een ingewikkelde situatie.
Laat ik het zo zeggen, dat je je afvraagt, oké, waar kunnen we het dan wel over hebben?
Er zijn natuurlijk duizend andere dingen die ik meemaak en die zij
meemaakt.
Maar ik vind dat
toch, ik vond het wel...
Ja, maar als er...
Nee,
je krijgt inderdaad een beetje zo'n ongemakkelijk sfeertje.
Van, oh, dit kan...
Je moet het weer even opnieuw definiëren allemaal.
Dat is het.
Ja, maar
als er ook specifiek onderwerpen zijn waar je het niet over mag hebben...
Dan ga je daar ook over nadenken.
En dan wordt het ook ingewikkeld.
Denk ik.
Ja, wel lekker hoor.
Ik hou wel van het ongemak ook ergens.
Toch? Heerlijk.
Er komt gewoon...
Er gebeurt er weer eens een keer iets.
Ja, dat
is zeker waar.
En dat vind ik ook bij op het moment dat ik dan een opmerking maak...
Van ik denk, nou, dit zou wel eens op het, zeg maar, zo'n beetje kunnen schuren.
Ja, ik vind dat prachtig.
Want dan krijg je toch zo'n, je krijgt, er komt in ieder geval altijd reactie.
Ja.
En dat is lekker.
En dingen komen in beweging.
Ja, precies.
Exact.
Ja, maar daar wil ze het over hebben, over die dingen die je in beweging
komt.
Ja.
Inderdaad, en dat moet stoppen.
Meteen.
Of niet.
Of niet.
Overstoppig.
Oh, wacht.
Nee, nee, nee.
We gaan stoppen nog helemaal niet.
Want we hebben nog een derde brief.
Dat is het leuke van deze laatste aflevering van het seizoen.
En dit seizoen hebben we kennisgemaakt met een brievenrubriek die we nog niet eerder hadden behandeld.
Die kwam van luisteraar Piet.
En dat is in The Guardian.
We zijn zo internationaal.
De You Be The Judge rubriek.
En daarin hebben we een probleem.
Een sociaal probleem.
En de twee mensen waarmee het sociale probleem is.
Die onderdeels uitmaken van het sociale probleem.
De twee kanten van het probleem.
Die bepleiten hun case.
En dan mag je als luisteraar van The Guardian de judge zijn.
Kortom, wie van deze twee mensen heeft gelijk.
En dat gaan wij bepalen.
En dat gaan wij nu natuurlijk ook weer bepalen.
Want ik heb hier een tweede schitterende versie van hem doorgestuurd gekregen.
Dus die wilde ik graag als afronding van dit seizoen nog eventjes behandelen.
We gaan eruit met een knal.
We gaan eruit zeker.
Maar hier wordt niet geknald.
Oh.
Helaas.
Dat is seksloos.
Precies.
En ik heb net gehoord dat je daar niet al te veel over moet praten.
Want dat vinden mensen super ongemakkelijk.
Dus we hebben hier de vraag.
Should my flatmate stop drying her underwear on our radiators?
Oh god.
Moet je het toch zelf weten?
Ja.
Of ouwer.
Ja, het is dus in de gezamenlijke
woonkamer.
Exact.
O, ik zie
Michael moeilijk kijken.
Die vindt hier niet van.
We hebben hier Will aan de ene kant.
En Harriet, denk ik.
Harriet in het Nederlands aan de andere kant.
En dat zijn huisgenoten.
Zij wonen in een heel klein appartementje.
Met een beperkte ruimte.
Gezamenlijke ruimte.
En allebei een eigen kamer.
Zij zijn geen issue.
Al sinds zij doen het verder niet met elkaar.
Maar ze zijn gewoon huisgenoten.
En in de inleiding wordt geschreven...
Dit is een woordgrapje.
Dat werkt alleen in het Engels.
De Guardian zit goed in de woordgrappen.
Nou, wat is nou het verhaal van Will?
Want Will heeft dus een klacht.
Will zegt, die Harriet hangt werkelijk waar overal haar was te drogen.
Op iedere radiator in het huis.
Ze heeft zelfs een keer zijn kamer gebruikt om daar haar underwear op te hangen.
Dus de BH's.
Dat vind ik wel heftig.
Dat is een hint dit misschien ook.
Ja, inderdaad.
De BH's en de slipjes, maar ook broeketies.
Alles hangt door het huis.
Nee, hij vindt dat betrekkelijk vervelend.
Want hij neemt wel eens een date mee naar huis.
En dan hangt er in de gezamenlijke ruimte allemaal BH's aan het plafond.
En dan moet hij gaan lopen uitleggen van wie die BH's zijn.
En dat is niet sfeerverhogend, vindt hij zelf.
Dat is de huisgenoot.
Hij vertelt dus inderdaad ook over dat ze een keer zijn kamer daarvoor heeft gebruikt.
Dat hij de kamer binnenkwam en dat daar ook allemaal spullen in.
Vind ik heftig.
En hij zegt, hang het in je eigen kamer.
Of zullen we een gezamenlijke was droger kopen?
Of zullen we naar de wasserette gaan om de boel te drogen?
Nou, daar heeft zij geen behoefte aan.
Want voor haar is de stelling, I'm not paying to dry my clothes.
Clothes.
Mijn Engels doet niet clothes.
Mijn Engels is very good English.
Beetje margrette dit.
Dat is het verhaal van Will.
Dus Will zegt, stop hiermee.
Haal die was weg.
Hang het in je eigen kamer.
Of we zoeken een andere oplossing.
Maar dit wil ik niet meer.
Wat
vinden we dit?
Zijn het huidkleurigere BH's dan misschien?
Maakt dat anders?
Voeg het
me gewoon heel even af.
Staat er niet bij.
Is niet bij de redactie bekend.
Wat vinden we van de prosecution, zoals dat hier zo mooi heet in deze...
Ja, ik vind wel dat Wilhelm...
Zeker als het in zijn kamer gebeurt.
In de gezamenlijke ruimte vind ik dan...
Zou ik ook niet fantastisch vinden, maar vind ik dan nog acceptabeler.
Dat ze het in haar eigen kamer doet, lijkt me prima.
Doe lekker wat je wil.
Gezamenlijke ruimte, ja, liever niet.
Maar goed, als het er even hangt tot daar aan toe.
Maar ook in zijn kamer.
Ik zou het gewoon eruit trekken en op de grond flikkeren.
Ja, want dat gaat onaangepast.
Zeker.
Dit gaat daadwerkelijk gebeuren.
Nee, ja, maar blijf met die rotzooi uit mijn kamer.
Ik heb geen BH's in mijn kamer.
Nee,
je gaat haast denken dat het een invitation is.
Ja, dat is wel.
Nee, helemaal eens.
Nou ja, hang het in je eigen kamer.
Ik snap het heel goed als je daar misschien maar te weinig radiatoren hebt...
waar je het even overheen kan hangen om het te drogen...
dat je dan even ergens anders gaat hangen.
Maar als je toch weet dat je een mannelijke huisgenoot hebt...
die daar last van heeft...
Dan gewoon een paar sportsokken.
Of een boek over de radiator.
In het gezamenlijke deel.
En hou de rest lekker bij jezelf.
Hoeveel ondergoed heb je in één wasbeurt zitten?
Hangt er vanaf hoe vaak je wast.
Nou ja,
dan moeten ze vaker wassen.
En hoeveel ondergoed je gebruikt.
En hoeveel vaak je dingen doet.
Nou ja, goed.
Dat is dus het verhaal van de prosecution.
Prosecution is stop je mee.
Maar dan hebben we natuurlijk ook nog
Harriet.
Die mag zich zelf verdedigen.
En die zegt, we wonen echt in een hele kleine flat.
Dus we hebben weinig ruimte, we hebben geen tuin ofzo.
Dus je hebt geen andere keus dan de boel binnen op te hangen.
En mijn kamer is daar gewoon te klein voor.
Overigens, hij hangt zelfs en was ook in onze gezamenlijke ruimtes.
Dus het is niet alleen maar Harriet die dit doet, maar Will kan er ook wat van.
En zij zegt zelf, ik heb helemaal geen geld om iedere keer naar de wassaretten te gaan.
Nee, daar kan ik in kopen.
En een droger te kopen.
Zeker.
Zij zegt, het is absoluut niet...
Hij had gewoon even tegen mij moeten zeggen dat hij het op zijn eigen kamer zo vervelend vond,
want dan had ik het niet meer gedaan.
Want
zij komt er nu in The Guardian achter, begrijp ik?
Nou ja, zoiets, ja.
Ja, ja.
Deze twee
praten niet met elkaar.
En ze biedt zelf aan.
Ze zegt dan, ik heb te weinig radiators in mijn kamer om dat aan op te hangen.
Bovendien, de ruimte voor een wasrek is heel erg beperkt in mijn kamer.
De kamer is nogal klein.
Maar ik zal proberen om de droogrek in mijn kamer te gebruiken voor mijn
ondergoed.
Dit is precies wat jij is zeggen.
As long
as Will does the same.
Oh, want hij doet het ook.
Nou ja, in dat stukje tekst wordt in ieder geval duidelijk dat Will ook nog wel de hand heeft om zijn broek en zo zijn kleding over de radiatoren te gooien in de gemeenschappelijke ruimte.
Daar staat niet per se bij dat het ook om zijn ondergoed gaat.
En het feit dat zijn kamer groter is dan de mijne...
zou ik ook eventueel gebruik kunnen maken van zijn rek op zijn kamer.
Want dan is er gewoon meer ruimte...
en dan komt het niet meer in onze gezamenlijke ruimte terecht.
Dus wat zij erbij zegt is...
ik kan ook wel van zijn rek op zijn kamer gebruik maken.
Ja, maar dan zonder behaars en ondergoed.
That sounds like a good
promise to me, besluit ze.
Ja, ik denk dat het ook zo gaat.
Ze doen waarschijnlijk dan omste beurt, dat zie ik dan voor me, omste beurt de was.
En inderdaad, dan heb je zo'n droogrek.
Volgens mij is droogrek sowieso gewoon de oplossing in het hele verhaal.
Allebei een droogrek.
Maar goed, het blijft mij heel ingewikkeld.
Maar dan kan ik me voorstellen dat...
Ja, dan heb je geen rubriekjes meer in The Guardian.
Nee, dat is ook zo.
Het moet ergens vandaan komen natuurlijk.
Maar in die was gaat natuurlijk alles bij elkaar.
En dan denkt waarschijnlijk Harriet.
Nou weet je, ik flikker alles gewoon op dat droogrek.
En dan zet ik het bij hem in de kamer, want hij heeft een ruimere kamer.
...underwear, zeg maar, terechtkomt.
Bij hem. Nou, koop gewoon een
extra drooghek.
Ja. Eigenlijk is dat het brief-rubriek-advies-advies.
Ja.
Koop een
drooghek.
Ja.
Of hang een zipline, hoe heet dat, hang zo'n lijntje op.
Ja, dat kan natuurlijk ook nog gewoon van die langs het plafondspant.
Warme lucht staat op.
Ja, precies, ja.
Ik moet wel zeggen, ik denk dan altijd...
...dat wordt zo'n veel vochtige bende ook de hele tijd binnen...
...die was ophangen.
Ja.
Ik heb het wel eens gedaan met het raam dicht...
...omdat het buiten heel koud was.
En dan, ik hang het in het trapgat wat
Maar dan, de boel wordt wel heel vochtig en klam.
Ik slaap dan ook slecht op het moment dat het raam niet open staat.
Dus in hele kleine kamertjes, want dit is kennelijk een heel klein appartement.
Ja, dan wordt het wel erg vererigd.
Ik zou toch op de een of andere manier kijken of je een abonnementje bij de wasserij kunt krijgen.
Ja, maar zij zegt, dat kan ik
niet betalen.
Ja,
is dat nou werkelijk zo duur?
Of investeert
dus met z'n tweeën in een droge.
Ja,
maar dan ben je in één keer heel veel geld kwijt.
Het hoge koop je, dus dat is één keer een gigantisch bedrag wat je moet uitgeven.
Maar dan kun je voor sparen
toch met z'n tweeën?
Ja.
Ja.
Je kunt het probleem ook acuut oplossen door gewoon allebei drie euro in de week of zo te betalen voor een droog rondje.
Nou, dan moet je, ik bedoel, dan drink je één biertje minder in het café.
Dat moet toch wel te doen zijn.
Dat lijkt me eigenlijk ook.
Ja, ik zou, ja.
Ik hoop dat ze ook nog een beetje de lol ervan inzien.
Van het samenwonen.
Nou ja, dat geeft ook heel veel voordelen.
En dit is dan natuurlijk een beetje ongemakkelijk.
Aan de andere kant, hij krijgt ook wel weer mee waar zij dan in rondloopt.
En wie weet, ontstaat er toch nog iets leuks?
Ja, wie weet. Misschien wel eens
een keer meedoen als Will een date meeneemt.
Ja, we zijn blijkbaar allebei single.
Het gaat trouwens nooit over de date van Harriet.
Heeft Harriet
geen date?
Precies.
Komt toch op je
huidskleurige BH uit.
Of hij moet
gewoon allerlei boksen shorts ophangen als zij een date heeft.
Precies.
Gewoon wraak nemen.
Keiharder verraak.
Revenge.
Nou, we hebben...
Lezers van The Guardian kunnen de judge zijn.
Dus die hebben deze twee dingen gelezen.
Jullie hebben het gehoord.
En Andrew van 34.
En ik heb het idee dat we bij de vorige brief ook een Andrew van 34 hebben.
Die reageert gewoon altijd.
Andrew heeft niks anders te doen dan reageren op You Be The Judge.
Hij is Team Will.
Hij zegt kleren ophangen en zo in de woonkamer.
Het ziet er allemaal rommelig uit.
Het is voor niemand uitnodigend.
En ja, hij bemoedigt eigenlijk Harriet aan om iets meer in de compromis te zoeken.
Ga gewoon af en toe eens even lekker naar die wassaretten onder woel lekker droog te maken.
Myrtle, dat rijmt op turtle, is 32.
En zij, dit is een dame denk ik, die is juist helemaal team Harriet.
De mannen, steunende mannen.
Ja,
precies.
Die wil moet allemaal niet zo zeuren.
Jor, je bent toch niet bang voor een BH of een paar slipjes aan de wasrek.
Sorry boys, besluit ze.
But we do have to wear underwear.
And therefore it has to be washed and hang up to dry.
Kortom, we dragen het, dus het moet opgehangen worden.
Simpel is dat.
Mike van 57 zegt...
Nee, Harriet is weer een man.
Dus die gaat weer helemaal vreemd met Team Will.
Harriet crossed the line by putting her clothes on Will's radiator.
Nou, daar waren we natuurlijk ook nog meer over.
Ja, dat vind ik ook niet.
Dan hebben we nog Alicia van 43.
Die zegt...
Will is blowing this out of proportion.
Dus de vrouw die vindt weer dat de man het verkeerd heeft.
Dus het is heel fijn om te
weten dat sommige
dingen ervan op prachtig
binair zijn.
Ben je het eens met een man en ben je een vrouw, ben je het eens met een vrouw?
Ik weet niet of dat bij ons is.
Meike, jij zit ook in ons kamp, toch?
Dat ze niet in zijn kamer moet ophangen.
Nee, vind ik ook niet oké.
En sowieso ook niet in de openbare ruimte.
Ik zou dat echt niet doen.
Ik zou daar mijn strings en mijn BH's echt niet ophangen.
Nee, daar gaat hem toch helemaal niks aan.
En bovendien, ik zou het ongemakkelijk vinden als hij gasten krijgt.
Nee, daar hou je dan toch ook gewoon rekening mee.
Het huid toch voor jezelf.
Ja,
dat vindt zij dus kennelijk niet.
En Robert van 47, die bekijkt het weer van een heel andere kant.
Die zegt, why is it so hard for Will to explain to his dates that he lives with a female
flatmate?
Oh ja.
Dan is het toch opeens helemaal niet meer zo gek dat daar was hangt van een vrouw.
Dat vind ik nog steeds wel gek als je dan met een date in bed ligt.
En daar hangt een wehaar van iemand anders boven je.
Misschien kun je daar wel hele leuke dingen mee doen.
In theorie.
Maar ik kan me goed voorstellen dat Will daar geen zin in heeft.
Nee,
want anders
waren zij wel.
Die Will dat niet.
Niemand?
Wat?
Die Will dat niet?
Nee, ja leuk.
Het is wel goed dat de laatste van de soen is.
Robert van 47 denkt dus.
Leg gewoon uit dat je met een vrouw.
Mag die vrouw denken.
God, wat een rare vrouw.
Dat die alles ophangt.
Maar of dat nou heel erg op hem afstraalt, is natuurlijk de vraag.
Straalt het daadwerkelijk heel erg op hem af als hij binnenkomt en zegt...
ik heb een vrouwelijk huisgenoot en dit is haar was?
Denkt die vrouw, denkt die deed dan, jeetje Wil, wat ben jij raar?
Het oordeel komt toch dan van die vrouw die denkt...
jezus, moet dat dan hier allemaal hangen?
Dat lijkt me ook best wel gek hoor.
Maar dat is toch ook een beetje gek?
Maar je kunt het nog steeds batsen?
Of is het...
Mag nou wel even ho?
Het is aanleidingstekens, je kan toch nog steeds batsen?
Of
is dat zo'n droogmaker?
Nee, luister.
Dat kun je altijd.
Dat is helemaal bad.
Je kan altijd batsen.
Je kan altijd batsen.
Maar misschien...
Zij, ik heb.
Ja, ik heb je alleen maar geciteerd.
Luister.
Het kan natuurlijk best zijn dat de Will opzoek is naar een serieuze relatie.
Dan is het toch heel ongemakkelijk als jij als vrouw daar, als wil een treme vrouw, op die flat komt.
Ik bedoel, ik heb een paar keer koffie gedronken met Will.
Ik ben een keer uit eten geweest met Will en ik kom bij hem thuis.
En ik zie er overal, ik moet me door hem weer, een oerwoud van BH's.
Dat is toch niet fijn.
Strategisch
gezien heeft hij dat toch al lang gekend.
Ja, maar dan
nog zou ik denken, oké Will, zoek het eerst maar even uit met je huisgenoot.
Bel mij later maar een keer.
Doei.
Ja, ik vind het wel met mij eens.
Maar omdat je denkt dat Will het ook met Harriet
aan
het doen is?
Kijk, als ik voor
een serieus ga, ik weet dus
niet dat Will dat wil, maar die indruk krijg ik een beetje.
En nu wel lachen, hè?
Ja, want nou is mijn grapje.
Ik kap ermee.
Wat een kutpodcast.
Gaan jullie door.
Ja, nou, dus dat.
Wat, precies?
Nou, dat ik dat ook niet, ik zou dat ook niet trekken.
Maar is dat dan omdat hij in zo'n situatie woont waarbij hij een huisgenoot heeft en dat soort dingen?
Of is dat omdat er BH's aan het plafond houden?
Nou,
ik zou denken als vrouw, als ik daar binnenkom in de slaapkamer of in de kamer van
Wil, hij vindt dat blijf maar prima.
Ja, die BH's in zijn kamer.
Maar wat nou als dat niet in zijn kamer, maar wel in de gemeenschappelijke ruimte houden?
Ja, dat vind ik ook raar.
Nee,
oh nee, ik denk, joh, gas, serieus, nou, laat maar zitten.
Je moet als man met zoveel
dingen rekening houden.
Op z'n minst kan Will of de huisgenoot het even weghalen als Will een date heeft.
Dat is waar.
Moet
Will dan appen en dan zeggen, hey, er komt iemand krikken, haal eventjes je BH's weg?
Ja.
Ja.
Dat zou kunnen, ja.
Of hij haalt het snel weg, maar...
Blijf heel even wachten.
Red, schrappel.
Terecht aan die BH's van het plafond.
Ja, je mag.
Zoiets.
Nou, dat zou je teorieën kunnen.
Nee, ja.
Maar ik ben het helemaal met mij eens.
Ik zou dat heel erg raar vinden.
Ik zou het zelfs als ik een date met een man zou hebben.
En de BH's van mijn vrouwelijke huisgenoot hangen boven ons.
Zou ik ook niet prettig vinden.
Oké.
Nou, ik ben blij dat...
Je staat er helemaal alleen voor.
Ja, je staat helemaal alleen.
Ik voel me ook alleen.
Ja.
Ik voel me nu...
Dat is precies de bedoeling.
Ja.
Je hebt gewoon ongelijk.
Ik heb ongelijk.
Nou, dat is ook wel eens leuk om mee te maken.
Zo.
Tot zover.
Tot
zover dit seizoen van de
brievenrubriek.
Tot zover deze aflevering.
Meike, vond je het net zo leuk als de eerste keer?
Ik vind het iedere keer leuker worden.
Ik geniet
enorm van jullie.
En ook van de brieven.
Die brieven worden ook iedere keer ingewikkelder, spannender.
Dat je denkt, oh nee, ongemakkelijk.
Ja, heerlijk.
Nou, wij hebben ook heerlijk nieuws te melden.
Want twee weken geleden zei je nog in de podcast dat je nog bezig was met de onderhandelingen voor het verlengen van je contract bij deze podcast.
Ja, we zijn rond.
Zijn jullie rond?
Ja.
Jij ook toch?
Ja, ik ook ja.
Heerlijk.
Dat betekent dat we terugkomen.
Zeker.
Voor
seizoen drie?
Nee, vier?
Vier.
Ik ben er vier.
Vier, denk ik.
Volgens mij.
Toch?
Wat fijn dat we...
Seizoen zoveel.
We komen weer terug met het zoveelste seizoen van de brievenrubrie.
Maar we nemen wel even pauze.
We nemen wel even pauze.
Ik ga op reis onder andere.
Jij gaat genieten van de zomer.
Maar ergens halverwege de zomer.
Dat is leuk.
Op het moment dat je misschien wel in de Ardèche voor je klapkar zit.
Dan opeens op zaterdag.
Zo beeldend hè.
Plop.
Daar zijn we weer.
Terwijl je zelf een croissantje
in je mix stokt.
Precies.
Letterlijk met een stokbrood onder de arm van de boulangerie terugloopt.
Of met een wc-rol
over de camping onder je
arm.
Precies.
Omdat je denkt.
Het wordt tijd om weer even wat van gisteren achter te laten.
Hier als blijkbaar waardering.
dan zijn we er weer.
Kun je misschien concreet vertellen
wanneer we er weer zijn?
2 augustus.
2 augustus.
Zaterdag 2 augustus.
Dan gaan we weer vol van start
met een nieuw seizoen van
de brievenroep.
Dus dat is iets om naar uit te kijken
halverwege de zomer.
Nu al zin in.
Nu al zin in. Jij ook Maaike?
Vind je het leuk om dan ook dat seizoen
weer een keer aan te schuiven?
Ik schuif graag bij jullie aan.
Hartstikke goed.
Ja, dan gaan we er echt.
Dan hebben we alle afspraken gemaakt.
Dan rest ons niks anders te zeggen dan dankjewel voor het luisteren dit seizoen.
Als je nou met ons in contact wil komen in de tussentijd.
Dat kan gewoon, hè?
Terwijl we op pauze zijn.
Alles staat op pauze.
Behalve de contactmogelijkheden om met ons in contact te komen.
Zo heet het dan.
Dat kan namelijk met onze hotline 06-15-15-29.
06-15
-15-29.
Gaan we nog
één keer proberen bij Maaike.
Dus
dat is 20, 15, 15, 29.
Ja!
Je
kunt in onze DM's sliden.
Dat doe je dan op Instagram.
Want daar heb je DM's.
At de brievenrubriek.
At de brievenrubriek.
Je kunt mailen naar post.
At de brievenrubriek.nl
En we kunnen natuurlijk ook nog eens de meest ingewikkelde manier het
leukst vindt.
Dan kun je naar de brievenrubriek.nl
Slash
reageer.
En als je in onze pauze nou echt de brief van de eeuw tegenkomt.
In de libellen, de trouw, de volkskrant.
ook.
Je mag hem overal
vandaan halen van het wereldwijde
internet. Japans vinden we moeilijk om te lezen.
Dus Ros die eerst eventjes door een
vertaalmachine. Door Google Translate.
Maar stuur
het in. Want dat vinden we fantastisch.
We hebben ook dit seizoen
hele leuke tips gekregen.
Dus stuur ze vooral in.
Meike nogmaals bedankt. En jij als
luisteraar ook ontzettend bedankt
voor het luisteren. Tot
volgend
seizoen. Bij de brievenrubriek.
Seizoen 4, 5,
Drie, twee, we weten het niet.
Maar we gaan er wel aan beginnen.
Tot in augustus.
Augustus.
Doei.
Au revoir.