BR2
Arjan, ik heb zometeen een hele zelfbevredigende brief.
Huh, zelfbevredigende? Maar echt? Dus over fysieke zelfbevrediging?
Zeker.
Gaat ze daar een brief over?
Ja.
O, dat wordt smullen.
Ik heb er zin in.
Smullen.
Zij zegt zin in.
De Brievenrubriek.
De Brievenrubriek.
De Brievenrubriek.
.nl.
De Brievenrubriek.nl.
Dat is onze website.
Is dat onze website? O, die heb je er nu subtiel in de jingle geflikkerd.
Ja, ik dacht, maak een beetje reclame voor ons.
En wat is er dan op onze website te vinden?
Alle afleveringen.
En teksten.
Als je de brieven wilt lezen.
O, zijn die daar ook te lezen?
De linkjes.
Als er linkjes zijn naar de brieven, zetten we die in de show-note.
Dat is goed.
Ja, daar ben ik wel blij om.
En welkom bij aflevering 2 van De Brievenrubriek.
2 alweer gaat snel, hè?
Wat gaat dat hard, hè?
Ik ben Arjan en jij bent Martin en je luistert naar een nieuwe podcast waarin wij, wij zijn
vrienden van elkaar, ons verwonderen over brieven die we vinden op internet of in kranten
of in tijdschriften of in onze mailbox.
Ja, want je mag ook zelf sturen, hè?
Precies.
Naar [email protected].
Nou, nou, nou, nou, nou, mensen, het was aardig wegstouwen, hè?
We hebben een hoop binnengekregen.
Jezus, de postzakken vol.
De postzakken vol, inderdaad.
We zijn meteen over onze inboxlimiet gegaan met al die foto's die erbij worden gestuurd.
Beetje vies af en toe.
Ja, doe ik dat maar niet.
Nee, maar goed, je kunt ons je eigen vraag, brief, dilemma, waar wil je dat we het even
over hebben, waar we over gedachten van wisselen, dat kun je naar ons toesturen.
Ja.
Dat kan volledig anoniem, natuurlijk, hè?
Je hoeft niet met naam en toenaam in de podcast, je mag er ook eventueel een audio-appje over
sturen.
Vinden we hartstikke leuk.
Ja, dus 06-20-15-15-29.
06-20-15-15-29.
Daar kun je alles naartoe sturen en dan, nou ja, dan kunnen we jou behandelen als een ingezonden
stuk.
Ingekomen stuk.
Wat verder nog ter tafel komt daar?
Nou ja, als het over zelfbevrediging gaat, dan komt er wel wat ter tafel.
Hoe?
Daar gaan we alweer.
Maar ook deze aflevering hebben jij en ik een brief meegenomen waar we het over gaan
hebben waarbij we de brievenschrijver, die misschien niet per se weet dat de brief behandeld
wordt in deze podcast, maar alsnog heel onbaatsuchtig van advies gaan voorzien of onze eigen kijk
op de zaken.
Zal ik beginnen?
Ga jij beginnen?
Jij begint met een brief vol met zelfbevrediging.
Zeker.
Ik kan niet wachten.
Deze brief komt van RevoWeb, een van mijn favoriete websites.
Als ik een browser open, dan start die op revoweb.nl.
Echt waar?
Nee, dat is niet waar.
Nou, ik zie je er vooraan.
Dat is je startpagina.
Wat is RevoWeb?
Een website voor mensen met een kerkelijke gezinte.
Wauw.
En ze hebben een vragende rubriek waarbij die mensen met een kerkelijke gezinte, vanuit
hun kerkelijke gezinte, vragen kunnen stellen.
Precies.
Schrijven ze ook kerkelijk gezint?
Heel kerkelijk gezint.
Ze zijn wel gezindelijk ook.
Heerlijk.
Kerkelijk gezindelijk.
En ze hebben grote gezinnen.
Vaak ook, ja.
En in dit geval komt dan het antwoord vaak ook van iemand met een kerkelijke achtergrond.
O, dus ze geven ook antwoord.
Ja, er zijn ook antwoorden.
O, wat heerlijk.
Vanuit christelijke optiek wordt er dan een antwoord gegeven.
Ben jij het vaak eens met die antwoorden?
Eh, niet per se.
Goed.
Zal ik gewoon voor gaan lezen, is misschien beter.
Deze brief is ondertekend met een hartelijke groet, dat wel, van een jonge vrouw.
O, jee.
En deze jonge vrouw is al zes jaar gelukkig getrouwd en gezegend met kinderen.
Gezegend met kinderen?
Ja, dat ben je dan toch, als je van kerkelijke gezinte bent, ben je gezegend.
Ja, dan ben je wel blij dat je kinderen hebt gekregen.
We hebben goed huwelijk.
Godszaad over godsakker.
Dat is hier wel gebeurd.
We hebben een goed huwelijk, ondanks de vragen die ik ga stellen.
Ongeveer twee jaar geleden heeft mijn man opgebiegd, de zaak is, nadat ik Herman daar
vroeg, vind ik twijfelachtig, dat hij naar porno keek.
Dat deed hij ook tijdens de verkeeringstijd, en toen heeft hij beloofd dat hij ermee zou
stoppen.
Nou, denk je dat hij dat gedaan heeft?
Ik denk dat hij het heeft geprobeerd.
Maar wacht even, dus deze meneer, dit was al bekend.
Tijdens de verkeering deed hij dit al, maar toen heeft hij heel plechtig beloofd dat hij
ermee zou stoppen.
Ja, maar toen wist hij al wel dat hij naar Pomp en Vlees op internet aan het kijken was.
Ja, we komen zo meteen op waar hij ernaar keek, want ik vraag me af hoe hardcore die
porno was, maar daar kom ik zo meteen op.
Hij is er dus toch weer mee begonnen tijdens het huwelijk, en het vertrouwen kreeg daar
een enorme knak van.
Dat begrijp ik wel, jonge vrouw, als hij belooft dat hij dat niet meer zal doen.
Precies.
We hebben al voor een podcast gemaakt over Temptation Island, daar hebben we seizoenen
lang over precies dit soort problemen gepraat.
Ja, daarom, dit is precies een ontstraatje.
Ja, precies.
Sinds die tijd vraag ik met enige regelmaat of hij nog kijkt, schrijft deze mevrouw.
Gelukkig geeft mijn man aan dit niet te doen.
Hij heeft zin zien, en dan komt hij de YouTube-app verwijderd.
Wat?
Hij keek porno op YouTube?
Ik zat hier naar Wrecking Ball te kijken, of zo.
Ik weet het ook niet.
Katy Perry in bevallige kleding op een of andere sloopkogel zit.
De bedoeling was dat hij niet meer in de verleiding zou komen, in ieder geval.
Ja, op het moment dat ik YouTube open, dan denk ik ook altijd meteen, waar zijn de tieten?
Is gewoon zo.
Ze heeft de afgelopen tijd een aantal keer gevraagd of hij aan zelfbevrediging deed.
Zelfbevrediging, dat is een minder sexy woord dan zelfbevrediging.
Dat is net als de liefde bedrijven.
Precies, binnenwaarts erectie werkelijk.
Maar na verschillende keren het gevraagd te hebben, bekende hij toch.
Ze blijft maar doorvragen, deze vrouw.
Ja, niet met een nee genoegen.
En dan dacht ik dat hij alles verteld had, dat de gifdekker is nog niet leeg.
Maar de dag daarna moest hij nog meer opbiechten.
Dat hij alsnog porno keek.
Toen ik hem weer navroeg.
Weer?
Ik ben oprecht blij dat hij het vertelt.
Uiteraard.
Maar ik vind het ongelooflijk moeilijk dat hij niet de waarheid spreekt.
Dat hij niet eerlijk antwoord geeft op mijn vragen.
Hoe moeten we nu verder?
Wat is wijsheid om te doen?
Hoe kan ik mijn man weer vertrouwen?
Hartelijke groet, een jonge vrouw.
Arjan Spoormans, wat is jouw advies voor deze jonge vrouw?
Wauw, dus op de kern van het probleem, samen te vatten.
Hij keek naar pornoretten.
Op YouTube.
Ik kan het me niet voorstellen.
Nee.
Hij keek naar pornoretten op YouTube.
Of hij is heel makkelijk gestimuleerd.
Laten we zeggen, hij keek ergens naar pornoretten.
Daar zou hij mee stoppen.
En vervolgens, jaren later, en een paar kinderen later, is hij er toch weer aan begonnen.
Maar dat gaf hij heel moeilijk toe.
En hij doet dezelfde bevrediging, wat hij ook moeilijk toegaf, maar alleen maar herhaaldelijk
doorvragen.
Of zou het ja zijn geweest?
Of dat ze maar bleef vragen.
Dat het helemaal niet zo is.
Nee, dat hij denkt ik ben ik er vooraf.
Dan krijg je een heel ander probleem, maar daar deden we dan wel weer mee in.
Maar de kern is natuurlijk vertrouwen in dit geval.
Misschien dan niet eens de pornoretten en het zelfvervredigen, maar meer dat ze hem niet
vertrouwen.
Omdat hij kennelijk ligt.
Ja.
Hij kiest in ieder geval voor het makkelijke antwoord.
En zij neemt daar geen genoegen mee.
Dus zij heeft ergens uitstekend door wat voor vlees in de kuip heeft.
Hij ook.
En hij zoekt dat dan op YouTube, wat een merkwaardige plek is.
Ja, dat blijft toch bizar.
Maar zij heeft het eigenlijk best wel goed.
Zij kent haar pappe Heimers, laten we het zo zeggen, door maar door te blijven vragen.
Ja, er zijn denk ik, ik zou zeggen, maar ik ben benieuwd met wat voor oplossing jij komt.
Ik zou zeggen, niet meer naar vragen.
Neem gewoon genoegen met het antwoord.
Als hij zegt nee, klaar.
En niet doorvragen en al helemaal niet als je bang bent dat het antwoord je niet bevalt.
Dus neem dan gewoon genoegen met het antwoord nee.
Ook al ben je bang dat het antwoord ja is, als jij het antwoord ja een heel ingewikkeld
antwoord gaat vinden, vraag dan niet naar het antwoord ja.
Maar neem genoegen met het antwoord nee.
Ja, ze denkt dus inderdaad wel dat het antwoord ja is en is daar dus bang voor.
Ja.
Ik vraag me wel oprecht ook af, ja, hoe groot is het?
Ja, het heeft natuurlijk iets als je nu getrouwd bent of überhaupt een langdurige relatie hebt,
of je dan zelfbevrediging nog nodig hebt.
Hé, ja, maar dat staat dan toch in principe los van elkaar?
Ja, zou ik ook zeggen dat het los van elkaar staat, als je verder gewoon, en nu wordt het
serieus, maar als je verder gewoon een normaal seksleven hebt en hij wil zich daarnaast nog
zelf bevredigen, moet je dat dan lekker zelf bevredigen?
Ja, je kunt ook vragen, je kunt ook denken, nou misschien gaan we gewoon wat vaker tegen
elkaar aan liggen.
Ik weet niet of het zo'n huwelijk is waarbij...
Maar er zijn al te veel kinderen waarschijnlijk.
Dat is ook zo, ja.
Maar neem een condoom.
Er zijn condooms, er zijn spiraaltjes, er zijn allerlei andere manieren om geen kinderen
meer te krijgen.
En als dit zo'n koppel is wat aan het neuken is voor de voort, dus het neuken in dienst
gaat heen.
Ja, het gaat heen en vanmiddag veel terug terug.
Precies.
Dan is het misschien goed om daar, om dat, let op mijn woorden, een beetje af te knijpen.
Het is gewoon zorgen dat seks ook plezier wordt, want hij heeft kennelijk een...
Maar dat mag dus eigenlijk niet, toch?
Seks mag alleen...
Ik weet niet hoe refo dit is.
Er zijn inderdaad, er zijn van die groepen die dan zeggen, zeg maar, neuken moet een
product hebben.
En dus dat moet ergens toedienen en dat is niet je eigen bevrediging of die van een ander,
maar dat is het creëren van gods evenbeeld.
Maar ja, als dat zo is, dan heeft hij dus te weinig bevrediging en moet hij dus zelf aan
de bevrediging.
Ja, dus moet je zorgen dat ook seks bevrediging wordt.
Dan kun je gewoon lekker samen rampen tampen, laat 'm lekker op je zitten, schuif ze gewoon
er lekker overheen.
Heerlijk.
Goeiemorgen trouwens, zaterdagochtend.
Ik hoop dat je lekker uit de koffie zit.
Neem nog een kopje koffie.
Nee, ja, dat zou ik adviseren.
Wat is jouw...
Nee, ik vond jouw opmerking over, als het antwoord je niet bevalt, stel de vraag dan
niet, vind ik wel een goeie eigenlijk.
Maar ja, dan blijft zij...
Hier worden heel veel mensen boos van, denk ik.
Dan blijft zij er dus wel mee zitten.
Ja, maar ja, dat is het leven, hè. Soms blijf je ergens mee zitten.
Je hebt kinderen, dus je weet ongeveer wat het zou moeten zijn.
Ja, ze hebben waarschijnlijk geen tijd om seks te hebben met, ik weet niet hoeveel kinderen
er zijn.
Dat zegt de...
Dat komt niet terug in de aanhaling?
Dat vertelt het...
Dat vertelt het verhaal niet.
Wat was het advies van Revelweb?
Ja, bij Revelweb heeft een psychosociaal therapeut met een kerkelijke achtergrond op deze vragen
gereageerd.
Die kerkelijke achtergrond mag je nooit vergeten bij Revelweb.
Nee, zeker niet.
Die zegt, pornografie en/of zelfbevrediging zijn symptomen van iets diepers.
Het gaat heel diep, dit.
Ik kennelijk.
Soms gaat porno ook diep.
Het kan een ontlading geven...
Deze heeft echt heel veel plezier gehad aan het schrijven.
Het kan een ontlading geven aan spanning op het werk of een patroon zijn van troost bij
eenzaamheid.
Wacht even.
Spanning op het werk?
En dan ga je pornoretten kijken?
Ik kennelijk.
Of aan handkarren?
Als ik maar niet op het werk...
Vooruit joggen.
Oké.
Nou, prima.
Nee, ja, dat is...
Vooruit joggen?
Klaar maar.
Vaak mag het niet op het werk.
Nee, ik denk eigenlijk altijd niet.
Oh, oké.
Tenzij je op de wallen werkt.
Dan mag het.
Dan moet het wel.
Het verwijderen van de verleidingen, de YouTube-app, heeft weinig zin als je hart hetzelfde blijft.
Dus je moet een nieuw hart?
Je moet een nieuw hart.
Bel even het UMC.
Dan kun je toch een nieuw hart installeren.
Ik vind het wel hard, dit, hoor.
Het is een schijnveiligheid zolang je hart nog uitgaat naar seksuele bevrediging.
Nou, dat moeten we niet willen.
Veel mannen, jij denk ik ook, verwarren hun emotionele behoeftes met seksuele bevrediging.
Met seksuele behoeftes.
Hé?
Wat is wijs om te doen?
Nu komt er eigenlijk een antwoord op de vraag.
Probeer samen te ontdekken waarom je man doet aan zelfbevrediging.
Misschien kun je het samen gaan doen.
Ja, er wordt toch bij seks niet erg meer.
En waarom hij erover ligt.
Dat is wel erg.
Probeer ook eerlijk en kwetsbaar te delen hoe je je hierbij voelt.
Ik weet niet hoe oplossingsgericht dit gaat zijn.
Kan een jonge vrouw hier een stap mee maken, is de vraag.
Ik vind het namelijk…
Ik vind het namelijk nogal, hoe zullen we dat zeggen?
Leeg?
Het is een beetje zoals die man is, nou dat die…
Kan niet, het is zaterdagochtend.
Of ander moment.
Hij heeft nog wel één advies en dat is, wat jij kunt doen…
De Spiegel Sociaal Systeem.
Die adviseert, wat jij kan doen is zijn, met een hoofdletter, dus God in leven, wil voor
jouw leven zoeken en volgen.
Dat zal naar je man toe kunnen inhouden dat je voor hem bidt, naar hem luistert, maar ook
dat je kunt delen wat zijn gedrag en vooral zijn leugens met jou doen.
Nou, dat laatste is in principe een prima advies, maar daar heb je God niet voor nodig.
Nee, laat God erbuiten.
Die heeft de druk zat.
Die heeft de druk zat, inderdaad.
Die moet de wereld redden.
Maar ik denk dat op het moment dat zij op haar knieën voor hem gaat bidden, dat hij
die man prima werkt.
Ik denk dat hij het liever heeft dat ze op haar knieën iets anders doet.
Ik vond het een goede brief.
Ja, hè?
Ja.
Het had denk ik precies de juiste diepgang.
Heb je er iets van opgestoken?
Ja, het is, als je, als je, nou ja, weet ik niet.
Het is interessant om te horen hoe, er is een grote groep mensen die in, zeg maar, in
deze fuik is gestapt, hè, het REVO gebeurde, en hoe die denken over dit soort zaken, hoewel
je het ook wel een beetje weet, het is ook wel een beetje misschien makkelijke humor
natuurlijk.
Je weet gegarandeerd dat er natuurlijk iets belachelijks komt.
Ja.
We moeten de rest net zo niet uitlachen.
Nee, doen we ook niet hoor.
Voor een jonge vrouw is dit echt wel een belangrijk onderwerp.
In ieder geval voor deze jonge vrouw is het een belangrijk onderwerp.
Voor de jonge man ook, denk ik.
Ik weet niet hoe jong de man is.
Maar het is een, een jonge heer misschien.
Ja, een jonge heer.
Goed.
Als je, het is, wat ik wel, wat ik altijd een beetje pijnlijk aanvindt, is dat hier,
er zit zoveel oordeel in, ik zeg maar, die mensen die, die leven naar bepaalde standaarden
die ze zijn opgelegd, noemen we natuurlijk ergens allemaal, maar hoe strikter die worden,
en dat merk je ook in dit, in deze brief, hoe, hoe, hoe, ja, hoe, hoe meer medelijden
ik er ook mee krijg.
En dat laat onverletterd op het moment dat een meneer of een mevrouw, zeg maar, in je
relatie, de ander voor iets moet uitkomen, en dat doet hij of zij pas na herhaaldelijk
aandringen.
Hij ligt.
En precies op het moment dat je over bepaalde dingen met elkaar, nou ja, elkaar leugentjes
vertelt.
Dat is, dat is heel erg pijnlijk, maar dit onderwerp is alleen maar pijnlijk, eigenlijk
omdat zij, hun geleerd is, dat zelfbevrediging of porno kijken, dat dat niet hoort.
Stel nou dat je in een wereld opgroeit waarin dat prima is, bijvoorbeeld de jouwe en de
mijne denk ik, dan hoef je helemaal niet heel erg spastisch te doen over of je nou wel of
geen porno kijkt en wel of niet af en toe de hand aan jezelf slaat, in de meest prettige
zin van het woord.
Dus het hele liegen dat komt voort uit iets wat er niet zou moeten zijn, waarvoor je
moet pidden, dat diegene dat niet meer doet en zo.
Dus dat maakt het allemaal zo verkrampt.
Terwijl ja, ik kom daar eerlijk vooruit, dan moet ik heel eerlijk zeggen dat ik ook niet
meteen vooraan zou op het moment dat iemand zegt, hé, ben je aan het handkarren, doe
je dat weleens?
Ik zeg ja hoor, drie keer per dag.
Ik zeg dan ook eerst, nou goed, niet zo vragen.
Het blijft natuurlijk gewoon een taboe.
Ja het is toch, er zit wel wat schaamte omheen ja.
Nou ja en wat we zeiden, de kern van de brief is natuurlijk het vertrouwen en het niet eerlijk
zijn.
Maar wat jij zegt, daar hangt omheen dat zij vindt dat hij doet wat niet mag en hij dus
kennelijk ook.
Omdat anders zou hij er gewoon…
Het is toch de weg van de minste weerstand, dat op het moment dat je weet dat je iets
doet wat niet mag, tussen aanleidingstekens, of wat je partner gaat afkeuren en die partner
vraagt ernaar om gewoon te zeggen nee en dan hopen dat het klaar is.
Ja, dat ze niet doorvraagt.
Precies, en dat doet ze wel.
En dan wordt het opeens, dat is het risico ook, wat je loopt als je nee zegt, dan is het risico
dat diegene denkt, nou, dat geloof ik niet dus dan gaan we nog eens vragen.
Dat is het risico, dat moet je incalculeren, maar in principe, op het moment dat je iets
hebt gedaan waarvan je weet, heb jij de snoepjes in de troep Tomo, bedoel als mijn moeder dat
vroeg dan zei ik ook altijd eerst, nee, dat waren mijn zusjes en dan zeiden mijn zusjes
helemaal niet, we zijn helemaal niet thuis geweest en dan, oké ik wil wel.
De pijnlijke dingen doe je natuurlijk eerst altijd in een soort van ontkenning denk ik.
Maar al helemaal is er een taboe op rust of gods straf.
Zijn, met een hoofdletter.
Zijn straf.
Want stel je nou voor dat hij op dat moment dat je dat doet heel even de andere kant op
keek en daarna hoort hij jouw antwoord, dan ben je alsnog de lul.
Ja, je komt er sowieso niet meer weg.
Nee, je komt er sowieso niet meer weg.
God weet alles.
Mijn brief heb ik uit de trouw gehaald, een krant.
Oh, dat is een krant.
Een dagblad zelfs.
Een dagblad.
Dagblad trouw.
In de brievensectie.
Lees je heel trouw toch ook?
Ik lees het trouw, jazeker.
Daarin kwam ik deze tegen en toen dacht ik, ik ga deze even delen.
Het is een reactie op een artikel over een soort jeugdplek is waar je tegen betaling
twee uur afstand doet van je mobieltje.
En daar moet je nog voor betalen ook?
Ja.
Want dan heb je toegang tot die hangout ofzo en daar is dan veel therapeutische sessies
en je gaat naar het oosten de zonnegroen doen.
Lieve hemel.
Nee, weet ik niet.
Ik heb het artikel niet gelezen.
Zeg even waar het is want dan ren ik heel hard de andere kant op.
Je kijkt nu al heel moeilijk.
Deze meneer of mevrouw met dubbele achternaam, dus het zal een mevrouw zijn uit Ommen, is
heel tevreden met het initiatief.
Geweldig initiatief noemt ze het zelfs.
De hangout waar je tegen betaling twee uur afstand doet van je mobiel.
Toevallig heb ik, hier komt een how can I make this about me, dit weekend ervaren wat
dit betekent.
Nou, ik ben ontzettend, ik zit op het puntje van mijn stoel, zie je dat?
Zeker, je valt bijna voorover.
Mijn tasje met daarin mijn mobieltje lag op drie en een halve meter diepte in de haven
van Makkum.
Ik had niet verwacht dat de haven van Makkum in deze brief voortdurft.
En ook niet dat die drie en een halve meter niet zo zijn.
Dan kun je op een aardige diepe boeg, nee hoe heet het, onder een boot, ik hou ook van
de details in deze brief.
Het tasje waarin het mobieltje zat, op drie en een halve meter diepte in de haven van
Makkum, is opgeharkt en ik liet het bijkomen in een bedje van rijst.
Heb ik veel gemist, iets wezenlijks, nou nee.
Een punt of?
Punt.
Nou, die eerste twee, heb ik iets gemist, vraagteken, iets wezenlijks, vraagteken, nou
nee.
Met vriendelijke groep, groet deze mevrouw uit Ommen.
Maar wat deed die mevrouw uit Ommen in de haven van Makkum?
Dat vertelt het verhaal niet.
Dat vertelt het verhaal niet, nee.
Valt mijn telefoonnummer bij, dan kunnen we het er even over hebben.
Nee, ook geen mail.
Misschien kunnen we een antwoord sturen in de brievenafdeling van De Trouw om te kijken
of deze mevrouw uit Ommen terug is uit Makkum dan voor de zoveelste keer.
En dat dan weer bespreken in de brieven.
Precies.
Ik weet niet of dit een hele goede lijn is.
Maar goed, deze mevrouw heeft dus een weekend lang geen mobieltje gehad en vond dat ze niks
wezenlijks had gemist.
En daarom is het een goed initiatief dat je tegen betaling afstand kunt doen van je mobiel
om een bepaald soort rust te vinden, denk ik.
Ja, maar waarom moet dat tegen betaling?
Je kan toch, is het nou echt zo, voor sommige mensen misschien wel, maar zo ingewikkeld
om je telefoon weg te leggen?
Ik zeg wel eens dat ik misschien wel een van de minst bereikbare mensen van Nederland
ben.
Ja, jouw telefoon staat ook altijd op niet storen volgens mij, toch?
Permanent op niet storen.
Ik zeg altijd, ik bel je wel terug als ik zin heb.
Ja.
Het kan zo zijn dat je zes uur moet wachten op een antwoord op een appje.
Zeker.
Ja.
Dat appje heb je ook aan de lijfondervorming.
Ik wacht al drieënhalf jaar.
Het duurt heel lang.
Nee, ja, maar ik vind sowieso, en dat meen ik oprecht, het gek, dat is gewoon...
Dat wij het met z'n allen normaal vinden, dat jij op ieder moment van de dag, als mijn
telefoon dus niet op niet storen staat, dus met geluid aan, als ik bereikbaar ben, jij
op ieder moment van de dag kan inbreken op wat ik ook aan het doen ben, om mij te bellen.
Nee, ja, ik zie wel als jij belt.
Maar je hebt toch ook een serieus hoeveelheid mensen die telefoonverslaafd zijn en zo, en
deze hangout lijkt dan een soort plek om daar mee om te leren gaan?
Ja, ik zal wel, ik zal natuurlijk wel heel vreemd zijn dat ik dit gewoon op deze manier
kan en het liefst geen contact heb, zo weinig mogelijk.
Maar je bent wel heel digitaal tegelijkertijd, dus je bent wel veel bezig met het digitale,
met programmeren en met onze fantastische website, debrievenrubriek.nl.
Zeker, nog een keer reclame.
Nog een keer reclame, bezoek hem dan, want dat is goed voor onze Google Ads, die er niet
op zitten.
Nee, die zitten er rekening op.
Nee, ja, aan die kant wel, en vorige week had ik het ook over het feit dat ik nog dingen
op papier uitprint als ik lange teksten moet lezen en zo.
Ik ben daar heel verschuld in, ik lees ook werkmiddel niet buiten werk, heel bewust,
en veel collega's weten dat ook, je hoeft er niet eens te proberen, want hij reageert
toch niet.
Ik ben daar heel streng in, op het moment dat ik gewoon vrij ben, hoef ik niemand die
zomaar in mijn leven inbreekt.
Nee, en wat geeft jou dat dan, als je dat allemaal afgesloten hebt, is dat dan rust, omdat je
weet dat je niet gestoord wordt, of waar zit het?
Ja, en ik kijk gewoon af en toe even op mijn telefoon, en als ik dan bijvoorbeeld zie dat
jij gebeld hebt, dan bel ik je gewoon even terug.
Maar ja, ik bel jou niet, want ik weet dat ik je toch niet te pakken krijg.
Maar ja, jij weet wel dat als je belt en ik niet opneem, dat ik dan op een bepaald moment
wel terugbel.
Ja, maar ja, dat geldt natuurlijk voor iedereen wel, maar kijk, ik bel iemand omdat ik iemand
meteen wil spreken, om de een of andere reden, of het fijn vindt om te spreken, in plaats
van teksten heen en weer te sturen, maar ik weet dat ik dat bij jou niet hoef te proberen,
want ik krijg jou toch niet te pakken, dus bel ik dan gewoon mijn moeder.
Maar hoe sta jij hierin dan, zou jij zo'n hangout nodig hebben waar je twee tegenbetalingen
je telefoon weg kan leggen?
Nou, ik heb wel wat restricties voor mezelf, dus ik probeer, ik ben daar inmiddels een
jaar of anderhalf mee bezig, en dat lukt eigenlijk vrijwel altijd, om niet mijn telefoon
mee te nemen naar mijn kamer.
Als ik ga slapen, dan blijft die telefoon beneden.
Je gebruikt hem ook niet als wekker dus.
Nee, nee, ik heb een wekker radio, met opzet voor dat doel gekocht, sowieso is het prettiger
om wakker te worden met iets van radio, zeg maar een muziekje van een radio, of wat dan
ook, dan je eigen "ti-di-di, ti-di-di" of wat voor lelijkse dan ook maar uit je telefoon
komt.
Dus er is ergens een muziekje wat ik wel heel erg prettig vind om wakker te worden.
Maar goed, ik heb dus daarvoor een wekker radio aangeschaft, en dat komt omdat het, ik vind
het echt uiteindelijk, en de laatste tijd doe ik het weer iets vaker, dat ik mijn telefoon
meeneem naar mijn slaapkamer, maar hoe onrustig dat is, want het is het laatste waar je naar
kijkt op het moment dat je gaat slapen, en het is het eerste waar je naar kijkt als
je wakker wordt.
En iedere keer als ik dat niet doe, en ik ben er dus de laatste tijd weer wat strenger
op omdat het een beetje verslofde, merk ik hoeveel rust het geeft om gewoon, ik heb dus,
ik heb een slaapkamer boven, ik heb twee verdiepingen, hoeveel rust het geeft als je gewoon die telefoon
beneden laat, een tijdschrift of een boek of een krant mee naar boven neemt en daar nog
even in leest, en op het moment dat je wakker wordt, en je hebt de tijd om wakker te worden,
dat je even wat leest, gewoon zeg maar van papier of wat dan ook, of je ligt gewoon even
rustig.
Maar je bent dan niet heel nieuwsgierig op het moment dat je wakker wordt van wat zou
er zijn gebeurd?
Totaal niet.
Nee?
Nee.
Want dat heb ik dus juist weer wel, mijn telefoon ligt naast mij, maar als ik wakker
word, dan pak ik mijn telefoon op en dan zie je op het beginscherm, zie je alle pushmeldingen
en zo.
Ja, ja, ja.
Dan kijk ik even, nou zit hier nog iets bij waar ik nu iets mee moet, nee, oke, dan leg ik
hem ook net zo makkelijk in, maar ik wil wel dat moment even hebben om te kijken, is er
terwijl ik sliep iets voorbij gekomen waar ik nu even snel iets mee moet?
Weet ik veel, als jij zegt dat er iets aan de website kapot is of zo iets, weet je wel,
iets wat even...
Of vraagt hoe het met je gaat.
Ja, dat doe ik ooit.
Doe ik dat nooit?
Nee, je bent altijd heel erg doelgericht.
Ik ben ook altijd, zo ben ik zelf ook, dus daar liggen we elkaar wel.
Maar dat heb ik wel, dat is wel echt het eerste wat ik doe als ik wakker word, dan zet ik
m'n bril op, pak ik m'n telefoon, kijk ik wat er op het beginscherm staat, en als daar
niks is, draai ik me net zo makkelijk nog even weer om.
Oh nee, ik kom er wel achter dat als ik dat ding dus beneden heb liggen, dat ik wakker
word en even wat lees en dat je dan vervolgens onder de douche stapt en dan heb je, nou ja,
weet ik veel wat, dan kom je naar beneden, zet je koffie, dan ga je wat dingen rommelen
en dat ik denk, oh ja, ik had ook nog een telefoon.
Het geeft heel veel, je wordt er veel zelfstandiger van of zo, je hebt al die prikkels van je
bos van buiten even niet nodig, behalve aan hetgeen wat je leest, het geeft heel veel
rust.
Want het risico is dat op het moment dat je kijkt, meteen en dat je wakker wordt en er
staan dingen die moeten gebeuren, dat je dan ook meteen dingen gaat doen.
En ik vind het nou juist zo heerlijk om dat niet te hebben en gewoon wat aan te klooien
en dat radio-dingetje op de achtergrond te hebben en dan op een gegeven moment als je
beneden komt, dat dan een keer een beetje de dag begint.
En op zaterdagochtend kun je nu de krant pakken, de brievenrubriek aanzetten, kopje koffie
zetten.
Precies, de brievenrubriek aanzetten is wel digitaal, dus dat gaat mij niet lukken in
bed.
Maar ja, ik ben wel benieuwd of jij als luisteraar natuurlijk wel nu tegen je telefoon aangeplakt
zit of misschien heb je wel een Spotify-box of zo ergens staan waar je dan naar de brievenrubriek
kunt luisteren.
Precies.
En waarom je telefoon te droppen op drieënhalve meter diepte in de haven van Makkum?
Nou, dat verbaasde me er wel ergens over.
Ik ben wel benieuwd wat voor modelletje dit is, want dit heeft dus een drop van drieënhalve
meter in de haven van Makkum, dus niet zomaar een haven, maar de haven van Makkum, overleefd.
Daarna heeft hij overleefd dat hij opgeharkt is, waarvan ik ook benieuwd ben hoe dat eruit
heeft gezeten.
En waarom heeft iemand dan een tasje van drieënhalve meter diepte?
Nou ja, sowieso, dan heb je echt goed weten te zoeken, want ik neem aan dat het water
in de haven van Makkum niet kristalhelder is, alsof het te glad is, maar dat dat troebel
is.
Er is dus iemand met een hark doorheen gegaan, en nog een keer, en nog een keer, want hoe
groot is de kans dat je in die enorme haven van Makkum, bedoel je hebt de Tweede Maasvlakte
en dan nog iets meer is de haven van Makkum, hoe groot is de kans dat je dan precies dat
tasje weet omhoog te rijden, en daarna heeft hij het laten rusten in een bedje van rijst.
Maar het verhaal vertelt niet of dat succesvol was.
Nee, dat is ook zo.
En ik dacht juist altijd dat als je je telefoon in een bedje van rijst legt, dat je dan vooral
rijst in je telefoon krijgt.
Rijst in je telefoon, hoe moet dat nou binnenkomen?
En dat het niet per se heel erg werkt, maar ik weet het niet.
Ik weet het ook niet, maar in ieder geval, ze heeft niks wezenlijks gemist.
Ik heb wel een hoop vragen voor deze mevrouw uit Omme.
Dubbele naam, en het, wat gaat, oh nee, ik dacht misschien, volgens mij heeft ze twee
keer Kamp in haar achternaam zitten, maar dat is niet zo.
Nou, anyway, maakt ook helemaal niet uit.
Een bedje van rijst, ik weet niet of dat werkt, dat gaan we uitzoeken, en de uitkomst van dat
onderzoek hoor je in aflevering drie van De Brievenrubriek.
De Brievenrubriek, dit was aflevering twee.
Dit was aflevering twee alweer.
Van De Brievenrubriek.
We hebben een hoop geleerd.
Zeker.
Ik vond het een hele bevredigende aflevering.
Precies, inderdaad.
We hebben diepe duiken gemaakt.
Precies, we weten hoe diep de haven van Makkum op zijn minst is, want misschien zijn er dus
nog wat dieper.
Misschien was dit wel niet de diepste punt.
Nee, dat vertelt het verhaal ook niet.
Precies.
Nog meer vragen.
O god, we sturen je echt de week in met zo vreselijk veel vragen.
Praat hier een keer over met je partner.
Ja, of met je psychosociaal therapeut.
Precies, of stuur een brief naar [email protected] als je hier alles over weet over die haven
in dat prachtige Makkum.
Als je zelf een levensdilemma hebt, stuur hem naar [email protected], dan geven
wij antwoord.
Of naar 0620-151529, onze debrievenrubriek hotline.
En die is heet.
En er mag ook een voiceberichtje zijn, hè?
Ja, dan kunnen we je laten horen.
Dan kunnen we je laten horen.
In de podcast is dat wel leuk.
Is natuurlijk wel heel erg leuk, want anders kijk je allemaal van dat slechte voorgelezen,
zoals van Martin en van Arjan.
O, ook van jou.
Ja, ook van mij.
Precies, gewoon van ons tweeën.
Van je hosts.
We gaan daar op oefenen.
En dat doen we bijvoorbeeld in aflevering drie.
En die hoor je volgende week.
De Brievenrubriek.
De Brievenrubriek.
...