15
Arjan. - Martin.
Vliegschaamte. - Och.
Heb jij daar ook zo'n last van? - Zeker.
Mijn briefschrijver ook.
De brievenrubriek. - De brievenrubriek.
Op zaterdagochtend.
De brievenrubriek. - Met een croissantje.
En een koffietje. - Is dat onderdeel van de jingle geworden opeens?
Het croissantje. Nou ja, ze staan in de oven.
Ja, ze staan in de oven. Het rijkt alweer heerlijk. We zijn net iets later in de voorbereiding.
Maar moeten ze iets eerder aanzetten die oven?
Ja, vorige week stonden ze echt al klaar op tafel.
Met zo'n theedoek eroverheen, zodat ze lekker warm en niet zo uitdrogen tijdens de opnames.
Heb jij nog koffie? - Ik heb nog koffie, ja.
Dus daar kan ik nog eventjes mee door.
Maar wat fijn dat je luistert, lieve luisteraar. Ook deze zaterdagochtend weer naar de brievenrubriek.
We zijn aan deze aflevering. We zijn alweer halverwege het seizoen.
Jeetje, dat gaat snel.
Ik ben bang dat we nu... - Het is alweer bijna kerst.
Nou, ik moest wel denken... - De paashazen liggen alweer in de winkel.
Twee weken geleden werd het oktober. En toen dacht ik wel, oktober? Waar is de tijd heen gegaan?
Heb je al een abonnement op de Telegraaf genomen? Vroeger was alles beter.
Ja, nee. - De verwarming moest wel weer aan.
Ja, ook dat soort dingen. - Ik heb het tot het begin ook al weer uitgehouden.
Maar de verwarming moest gewoon echt weer aan.
We zijn nu echt wel bombers geworden inderdaad. Maar we gaan gewoon nog, ook na deze aflevering, een half seizoen door.
En dan komt er natuurlijk gewoon een seizoen drie, want het is allemaal veel te leuk om dit te maken.
Maar nu dus aflevering vijf van het tweede seizoen. Fijn dat je luistert.
En ik heb wel een klein beetje haast, moet ik zeggen. - O, want dan?
Ik moet hierna... Mijn zus is jarig. - O, wat leuk! Gefeliciteerd!
Ja, ik heb een rubriekje. - Rubriek, rubriek, felicitatie, rubriek.
Van harte gefeliciteerd! - Vind je ook dat het escaleert?
Ja. - Doe hem nog eens.
Rubriek, rubriek, felicitatie, rubriek. - Ik vind hem wel mooi.
Ik moet ook zo snel praten om het allemaal in te... - Ja, die tjinkel is te kort!
Maar mijn zus is jarig. - Wat leuk, hoe heet ze?
Johanne. - Gefeliciteerd, Johanne.
Hoe oud is ze geworden, of mag je dat nog vertellen in de podcast?
O, god, ik mag dit hetje voor moeten bereiden. - O, jee.
Wat is het? Ze is 37. - Rekend?
Ja. - 37? Gefeliciteerd.
Dus daar moet ik zo meteen naar doen, want dan gaan we natuurlijk groots vieren.
Zoals je weet dat de spoormansen dat doen. - Is dat zo?
Zijn de spoormansen bekend om hun verjaardag? - Nee, nou...
Is het zo'n kringverjaardag? - Dat risico lopen we wel.
Nee, dat hangt een beetje vanaf hoe druk het wordt.
Want ze hebben ook gewoon een tuin met staattafels.
Ze zijn best wel goed in het zorgen voor hun gasten en catering.
En haar vriend is helemaal barbecuegek.
Dus voor je natje en je droogje wordt goed gezorgd in ieder geval.
Nou, dat is fijn. - Maar goed, dat is verder helemaal niet belangrijk.
Wij zorgen ook voor je natje en je droogje.
Op het mooie bruggetje, hè? Mag ze niet meer benoemen, maar ik doe het toch.
Op de zaterdagochtend. - Oei. Ja, inderdaad.
Soms een lach, soms een traan.
Maar mijn brief die ik ga doen, is ingezonden door een luisteraar, door Marije.
En die is weer van een knisperende fijnheid.
Daar worden we allemaal waanzinnig gelukkig van.
Het komt weer uit een Engelstalige krant. - O, wat heerlijk.
Volgens mij niet uit de Sun deze keer. - Niet de Air 3, dus we hebben geen supportpacks.
Nee, geen supportpacks.
Er zit wel een antwoord bij, volgens mij.
Ik weet niet uit welke krant het is.
Maar het is wel weer hetzelfde... - Lekker voorbereid.
Nee, dat staat niet bij dit knipsel. - Het vertelt het verhaal niet.
Maar het is wel weer eentje uit die categorie waarbij je denkt...
O, motherfucking heerlijk is dit.
Maar dat zometeen. Want ik ga eerst doen.
Mag ik deze week eerst? - Ja, jij mag deze week eerst.
Je zei het over vliegschaamte.
Ja, ik ben weer eens in de moderne manieren gedoken van weile Beatrice Ritsema.
Ach, Ritsema. Gaat het weer mis.
Beatrice Ritsema.
Oké, Beatrice Ritsema. - Ja.
Heel goed. - Heel goed.
Het komt er wel. En deze brief gaat inderdaad over vliegschaamte.
Ik zal hem voordragen.
Mijn schoonmoeder wordt volgend jaar 70.
En ik wil dat vieren met een week in een all-inclusive resort op Mallorca.
Met haar kinderen. Of is het Mallorca?
Maar... - Met haar kinderen aanhang en vier kleinkinderen.
Oma wil dat... - Oma wil iedereen erbij hebben.
Die wil gewoon heupetee naar Mallorca.
Om naar Mallorca. Oma heeft geld, denk ik.
Ja, of iedereen moet zelf betalen. Dat gaat de brief misschien nog zeggen.
Dat vertelt het verhaal nog niet.
Ze verheugt zich hier enorm op, omdat ze dergelijke vakanties nooit meer maakt.
Een paar jaar geleden is haar man overleden.
Ach, wat een andere vrouw.
Hoewel wij haar genereuze aanbod, dus oma wil betalen...
Het is een aanbod, ja.
...vanzelfsprekend waarderen, hebben wij onze twijfels...
vanwege ons principiële besluit om niet meer te vliegen.
Bovendien zouden wij zelf nooit kiezen voor dit type vakantie.
Mijn vrouw kijkt een beetje neer op Mallorca, denk ik.
En op all-inclusive, denk ik. - En op all-inclusive.
Moeten wij blij zijn met het aanbod en onze bezwaren laten varen...
Nou, ik zou ze laten vliegen.
Of toch aansturen op iets anders?
Was getekend 'frivol vliegmeisje'.
Oké. Dus oma wordt 70 en besluit om iedereen en zijn moeder...
uit te nodigen voor een all-inclusive vakantie op Mallorca.
Ja. En dan moet dat toegevlogen worden.
Ja, nou ja. Moet dat? Ik denk niet dat dat moet.
Maar in ieder geval in het pakket van oma zitten vliegtickets inbegrepen.
Ja.
Ik zou de verjaardag van oma, die 70 wordt en dit aanbiedt...
niet zomaar laten schieten. Toch?
Nee, ik persoonlijk ook niet. Maar ik zou niet zo antifliegen zijn.
Ik vlieg ook één keer per jaar naar Florida.
Precies, ja. Nou, ik heb dat wel iets meer. Zeker in Europa.
Mijn vakantie naar Sicilië heb ik ook helemaal met de trein gedaan.
Dat was ook wel een beetje onderdeel van de gimmick trouwens.
Maar als oma zou zeggen, inderdaad, Arjan, we gaan met z'n allen vakantie vieren...
op Sicilië dan maar even, in jouw voorbeeld.
Ja.
Zou jij er dan toch naartoe vliegen?
Laten we even zeggen dat dat met de trein geen optie is, omdat het te lang duurt.
Dat weet ik veel.
Nou ja, maar dat laatste, dat is je eigen begrip ervan.
Als ik vind dat dat niet te lang duurt, dan...
Dus dat is een heel persoonlijke afweging.
Die ook in het vliegzaamteverhaal, denk ik, niet zo heel erg relevant is.
Want ook ik, mij gaat die treinreis...
Ja, of niet, of ik neem voor lief dat de treinreis lang is.
Maar ik zou ook hier zwaar tegen hebben.
Maar je kan moeilijk met de trein naar Mallorca.
Nou, dat valt te bezien, want je kunt gewoon met de trein naar de stad waar de boot vertrekt.
En dan ga je met de boot.
Dus ik denk dat ik zou zeggen, ga gewoon lekker die kant op.
En als je daadwerkelijk niet wil...
Ik vind het ook een sterk statement, namelijk, wat je maakt.
Ik las hier iets over in een tijdschrift wat ik lees.
Daar gaat het over de mensen die maar gewoon naar verre landen vliegen.
Die delen dat de hele tijd op Instagram.
Hup, een fotootje van de gate.
En hup, een fotootje van de vliegtuig.
Ik vond je persoonlijk aangevallen.
Nee, maar kijk, naar Florida kun je niet met de trein.
Ik ga volgend jaar naar Australië voor twee maanden.
Dat ga ik natuurlijk ook vliegend doen.
Niet met een zeilschip.
Niet met een zeilschip.
Maar er wordt heel veel over gedeeld.
Oh, we zijn er al.
Kijk, we vliegen nu over Barcelona, weet ik veel wat.
Ik denk dat het heel goed is om te laten weten dat dit natuurlijk eigenlijk...
Zeker met alles wat we weten nu over het klimaat en over vliegen en dat soort dingen.
Dat van dit soort vakanties, dat je daar ook klimaatbewust mee om kunt gaan.
Dus als je in zo'n groep, zo'n familie, waarin iedereen zegt...
"Oh ja, oma gaat naar Mallorca, we gaan vliegen."
Al nieuwe luisteraars.
Dan maakten we allerlei wilde bewegen.
Dan is het denk ik heel sterk om als duo, want ik ga er even vanuit dat dit een onderdeel is van een koppel of zo,
dat je dan zegt, "Nou, sorry, maar we gaan niet vliegen. We pakken de trein, want we vinden dat eigenlijk niet kunnen."
Dus kunnen we onze vliegtickets omzetten?
Of de waarde van het vliegticket overgemaakt krijgen?
Dan kopen wij gewoon treintickets in een boot en als dat duurder is, dan betalen we dat bij.
En als dat goedkoper is, houden we er wat geld aan over of stoorten we de rest terug naar oma.
Weet ik veel, maakt allemaal niet uit.
Maar je moet ergens een keer in zo'n groep iemand hebben die het geweten even een check doet van...
"Dit is niet... Doen we dit nog met elkaar?"
En dan kun je volgens mij best een week naar Mallorca.
Stap je gewoon lekker in de trein, ben lekker op een nachtbootje, heb je nog wat tijd samen.
En dan ben je ook gewoon op Mallorca en ga je ook op die manier terug.
We weten alleen niet of Vrivol Vliegmeisje daar dus inderdaad de tijd voor heeft.
Maar goed, dat is... - Dat is een persoonlijke afweging.
Dat vertelt het verhaal niet. - Dan is de vraag, wil je er heel graag bij zijn?
Of slik je een keer je principes in voor een vliegtuig heen en weer naar Mallorca...
Even een advocaat van de duivel. Stel nou inderdaad even dat Vrivol Vliegmeisje...
Dat de trein en de boot even geen optie zijn.
Misschien heeft ze er geen tijd voor of wil oma niet.
Moet ze dan dus toch maar gaan vliegen wat jou betreft?
Of moet ze dan zeggen tegen oma, ik kan niet want ik wil niet vliegen.
Ik zou dan een dagje later aankomen.
Maar dat is mijn persoonlijke afweging.
Ik zou het zo bezwaarlijk vinden om in dit vliegtuig te stappen dat ik denk, weet je wat...
Je bent hoe dan ook een dagreizen kwijt.
Dus als je dan met elkaar op vrijdag naartoe vliegt, dan ga je gewoon vrijdag 's ochtends vroeg in de trein.
Dan zit je echt 's avonds op een nachtboot naar Mallorca.
Dan ben je er de volgende ochtend in plaats van op de vrijdag zelf.
Dat zou voor mij de afweging zijn om dan een avondje later op Mallorca aan te komen.
Ik ben heel benieuwd wat onze luisteraars vinden.
Ik weet dat ik vrij radicaal ben hierin.
Maar ik vind het ook oprecht belangrijk om zo radicaal te zijn.
Ik ben dus hier niet zo prinspieel in.
En vlieg inderdaad nutteloos één keer per jaar de halve wereld over.
Omdat ik het zo leuk vind om daar op vakantie te gaan.
Maar je hebt het ook geprobeerd een treinreis te maken.
Ja dat was een enorm succes, weet je nog.
Dat ging meer over het feit dat je alleen ging toch, in plaats van dat reizen op de trein.
Heb ik het wel eens in de podcast over mijn afgebroken vakantie gehad?
Ik weet het niet.
Ik kan het sowieso kort even vertellen.
Ik had een prachtige treinvakantie gepland in Groot-Brittannië.
En dan heb ik die na een paar dagen afgebroken.
Omdat ik heimwee had en mij eenzaam voelde.
Ik was alleen op pad.
Dus ik ben na drie dagen met de trein weer terug naar huis gegaan.
Dus dat was weinig succesvol.
Dat was misschien inderdaad anders geweest als wij met z'n tweeën op pad waren geweest.
Dat denk ik wel.
Want op zich vind ik de trein wel een mooie manier om op vakantie te gaan.
Ik had op de heenreis wat problemen met de trein om naar Londen te komen.
Maar in principe is het een laagdrempelig manier om ver te reizen met een snelle trein.
Dus dat viel inderdaad wel mee.
Maar persoonlijk zou ik niet zoveel moeite hebben om naar Mallorca te vliegen.
Maar ik kan me wel voorstellen dat als je het eenmaal hebt voorgenomen om het niet meer te doen.
Dat je het dan wel ingewikkeld vindt als oma met dit plan.
Ja, ik zou het ook niet.
Ik ben hetzelfde vrievol vliegmeisje.
En ik heb denk ik hetzelfde ongemakkelijke gevoel bij dit aanbod.
De heer Traes heeft dat iets minder.
Maar dat was.
Dit is een brief uit, we weten niet precies welk jaar misschien.
24 februari 2023.
Dat is nog best wel recent.
Ja, bij het reis gaat u waarschijnlijk zeggen, strijk een keer over je hart en ga met je 70-jarige oma lekker naar Mallorca.
Beste vrievol vliegmeisje.
Het eenvoudigste lijkt om de uitnodiging van uw schoonmoeder blijmoedig te accenteren.
Blijmoedig is een mooi woord.
Ja, het is tegen uw principes en u zit niet in een vakantie op Mallorca.
Maar het is een gemeenschappelijke familieactiviteit waarmee u uw schoonmoeder een groot plezier kunt doen.
Voor u zelf kunt u het vliegen verkopen als 'eens moet de laatste keer zijn'.
De kleinkinderen zullen het vast naar hun zin hebben en zullen kunnen terugkijken op een geweldige vliegvakantie met de hele familie die anders is dan de vakanties die ze normaal hebben.
Een eenmalige ervaring om te koesteren. Uitroepteken.
Dat ben jij tijdens uitroeptekens gebruikt.
Jawel, om er kracht bij te zetten. Daarom is het uitroepteken meestal.
Dat is waar.
Dit vliegreisje zal de planeet vast niet over de rand van de ondergang duwen.
Nee, ja.
Het is een beetje hetzelfde als mensen die zeggen van ja, je kan wel zeggen dat je niet meer gaat vliegen, maar dat vliegtuig gaat ook wel zonder jou.
Ja, precies. Je kunt wel stoppen met 'hoezo geen vlees eten, het dier is toch al geslacht'.
Ja, exact. Het slaat natuurlijk helemaal nergens op.
Het zich verplaatsen per vliegtuig kan alleen geleidelijk worden uitgehaseerd. Wat ik ook bullshit vind.
Ik ben het nog nooit zo oneens geweest met beertruinen, moet ik zeggen.
Er zullen zich altijd gelegenheden voordoen waarbij er tot ieders heimelijke plezier niet aan vliegend ontkomen valt.
Maar dat klopt. En dat het gefaseerd moet worden, dat klopt ook. Maar je kunt wel zeggen, dit is onnodig.
Je kunt ook gewoon naar het vasteland en dan kun je met een trein. Of je kunt niet naar Mallorca, maar je kunt...
Kijk, oma wil graag naar Mallorca misschien. En misschien heeft ze daar een geschiedenis.
Center Park is ook hartstikke leuk.
Ja, dat is misschien...
Kennelijk in de contrije van oma is Center Park niet goed genoeg en moeten we naar Mallorca.
Maar je kunt, denk ik wel, toch als...
Maar ja, ik denk ook dat het denken hierover best wel snel verandert. Dit is anderhalf jaar geleden.
En natuurlijk is er iets te zeggen over 'eens moet de laatste keer zijn en die ene keer gaat echt niet'.
Maar er staat je volgens mij ook echt niks in de weg om te zeggen 'sorry, ik heb ooit de besluit genomen om alles wat in een dag met de trein te doen is niet meer te vliegen'.
Nou, de dag was eerst de overdagreizen, dat wordt vervolgens 24 uur en daarna denk je 'ach, 36 uur is ook prima, want dan maak ik een tussenstop'.
Ik denk dat het voor de kinderen die meegaan...
Ga je in een hoge snelheidstrein zitten, zoef met 300 km/u door Frankrijk naar een haven en ga je op zo'n boot, zo'n nachtboot, over de zee.
Dat is misschien nog wel magischer dan in een vliegtuig zitten wat er twee uur voorbij is.
Dus ja, ik begrijp... Dus ik ben het niet heel... Ik bedoel, ik ben het ook wel eens met een aantal dingen die ze zegt, maar die...
Ik vind dat er heel makkelijk wordt afgestapt van het principe wat iemand heeft.
En dat principe is in ieder geval niks.
Ja, want die argumenten waarmee Beatrice komt, dat zijn allemaal dooddoeners natuurlijk, maar wel waarmee je het voor jezelf zou kunnen vergroeien.
Ja, krecht praten. Maar het idee van het principe is natuurlijk leuk dat je eraan vast wil houden.
In principe doe je dat wel.
Precies, ja. Dus daar wordt wel makkelijk overheen gestapt.
Dus ik zou zeggen, zeg tegen oma, wij komen heel graag, wij komen met de trein, dat vinden we fijner voor de kinderen misschien wel.
Is ontspannen naar reizen en dat geschreeuw in een vliegtuig, daar zit ook niemand op te wachten.
En jij al helemaal niet.
Nee, maar elke keer als ik het weer doe, dan denk ik, waarom doe ik mezelf dit aan?
Ja, nou ik stelde het punt om vliegtickets te kopen naar Australië van 22 uur om de week.
Ja, ook dat, ja. Ook qua prijs, maar ook qua...
Nou niet de prijs, de duur dat je in zo'n luchtdrukcabine, zo'n buis in de lucht hangt.
Dat is niet echt iets waar je mee kan doen.
Maar ook los daarvan, de lange tijd dat je op een luchthaven zit te wachten.
Wellicht nog een overstap, dat wil je ook naar Australië hebben.
Ja, twee keer zo.
Wij hadden een hele lange overstap op weg naar de Verenigde Staten inderdaad ook.
En dan hang je daar op zo'n stoel op zo'n vliegveld en dan denk je, wat doe ik hier?
En toen ik met de trein naar Londen ging, je moest wel hier, toen kon dat nog in Amsterdam door de controle.
En was daarvoor misschien een half uurtje van tevoren aanwezig of zoiets?
Ja, zoiets moest het wezens wel zijn, ja.
Dat is prima te doen. En als je daarna inderdaad lekker in je treinstoel zit, die comfortabel is...
en weet van deze trein gaat mij zo meteen wel drengen.
We hadden onderweg nog technische problemen, dus de reis duurde wat langer.
Was ook niet zo'n ramp, want je zit in een treinstoel en...
Ja, je weet dat dat ding uiteindelijk sowieso aan de andere kant van de zee aankomt.
Dus ja, toch liever de trein. Maar soms kan je niet naar Florida treinen, helaas.
Helaas, daar moeten ze wat aan doen. - Daar moeten ze wat aan doen.
Daar moeten ze wat aan doen, die hoge heren in Den Haag.
Hoewel ik denk dat je wel meer dan alleen de hoge heren in Den Haag nodig hebt.
Ik denk ook dat je wat hoge heren in Amerika nodig hebt en wat hoge heren onderweg.
Wij zijn heel erg benieuwd wat jij nou van deze kwestie vindt.
We hebben dus... Wel leuk dat we nu allebei een soort van kamp hebben.
Want jij doet er iets makkelijker over dan ik.
We zijn het veel te vaak eens. Dat zeiden we een paar afleveringen geleden ook al.
Veel te vaak eens voor een leuke podcast. Maar wat denk jij nou eigenlijk?
Laat het eventjes weten via [email protected], via de DM's.
Of via 0620 15... 1529.
Daar komt trouwens volgende week jouw reactie in.
Brieverubriek, brieverubriek.
Dat is inderdaad iets waar iedereen heel erg op zit te wachten.
Jouw brief dan?
Mijn brief. Hij is geschreven aan Amy Dickinson.
Zij heeft kennelijk in een tijdschrift, een blad, een krant, een rubriek.
Een zogenoemde...
Brieverubriek, brieverubriek.
En daar is een brief binnengekomen van Silence is Golden.
In de Washington Post.
In de Washington Post. Helemaal niet...
O, oké. Nou goed.
Brides wedding planning is going bananas.
Staat er boven.
En dat heeft niks met de fruitsoort banana te maken.
Dit heeft alles te maken met een bruid die nogal een specifieke wens heeft
als het gaat om hoe haar bruidlof eruit moet komen te zien.
En de brief is ingestuurd door onze luisteraar Marije.
Hartelijk dank daarvoor.
Wil je zelf een brief insturen?
Ja, zoals 20-15-29?
En stuur hem in.
My fiancé and I are planning our wedding.
Nou, dat is gezegd. Ze zijn hun bruidloft aan het plannen.
And as a bride I'm planning on making certain requests of my guests
to make sure that my special day is as perfect as possible.
Want dat wil je.
Want dat wil je. Het is de mooiste dag van je leven.
Ben je 23, trouw je en heb je de mooiste dag van je leven al gehad.
Je wordt echt een bridezilla.
Ja, nou, you ain't seen nothing yet. De rest komt nog.
For example, I'm asking that my guests wear exclusively yellow at my ceremony.
Geel?
Iedereen moet in het geel.
Geel?
Geel.
Want dat is de mooiste dag van je leven en dan wil je graag dat iedereen in het geel is, Martin.
Kijk niet zo raar. Het is toch helemaal geen raar verzoek?
Oké.
My fiancé has been supportive, but he angrily, angrily, angrily, rejected my other request.
Dus het gele is goed.
Geel is prima.
Geel is goed. Maar wat is dat andere verzoek wat ze haar gasten wil doen?
That our guests remain silent throughout both the ceremony and reception.
To ensure that the focus remains on us.
Dus alle gasten moeten gedurende de hele dag, zo ongeveer, misschien met het feest niet, maar de hele dag hun bek houden.
Gewoon, huppatee. Geen geluid.
Want ja, je kon de aandacht dus verliezen.
My fiancé said that this is irrational. He does not want to have a silent wedding.
Ja, dat zou ik ook denken. Ja, jezus.
I know it's uncommon. I never heard of anyone else having one, but we've had them in my family.
Hier komt de geschiedenis van de familie om de hoek zetten.
Want kennelijk is het dus heel normaal bij deze mevrouw om doodstille builoften te hebben.
Klinkt als een gezellige familie.
Precies, die hebben niks met elkaar te bespreken.
Dus de gasten worden niet permissief om overal te praten tijdens de ceremonie.
En de enige toon die toestelt, is van de moeder van de vrouw en de vrouw.
Ja, dus als moeder...
Niemand mag iets zeggen. Geen stukjes.
Dat zou ik trouwen. Als ik ooit trouw, dan heb ik wel echt één regel.
Dat is geen stukjes. Geen ABC's en geen stukjes.
Ik ga een podcast voor je opnemen.
Met alle luisteraars van de brievenrubriek.
Alle drie? Als ze tegelijk kunnen?
Hopelijk kunnen we met z'n drieën inderdaad.
Instrumental music will be playing quietly.
Dus er is wel een klein instrumentaal muzakje op de achtergrond.
During the reception the guests may whisper amongst one another, but may not speak out loud.
Dus fluisteren mag.
Ik zou zeggen, krijg de tyfus met je kutbruiloft.
Als een nieuw verhoudingse koppel, moet onze focus alleen op elkaar blijven,
in plaats van op andere gasten.
Dus kortom, aandacht op ons en niet op geluidmakende gasten.
Dat moeten we allemaal niet willen met z'n allen.
Ik weet dat dit veel te vragen is, maar ik denk dat ik een wedding moet hebben die ik wil,
zodat het begin van onze leven samen perfect zal zijn.
Perfect. Het moet perfect, hè?
Voor minder doen we het niet.
I want him to support me, even if we disagree on something.
This is my fiancé's lack of understanding and support, a red flag.
Die eindvraag vind ik fascinerend.
Mag ik mij even rechtstreeks tot de partner richten?
Ja.
RUN! RUN VOOR JE LEVEN!
Ik weet niet of hij luistert, maar...
Als hij luistert, heeft hij het, denk ik, heel...
Of, wacht eventjes...
RUN! RUN FOR YOUR LIFE!
Hier, anders begrijp je misschien niet.
Ja, anders wordt het ingewikkeld.
Het is ingewikkeld hoe we het vertalen.
Oh, god.
Het REN nu het nog kan, zou ik zeggen.
Maar de laatste vraag is er ook niet van 'Vraag ik teveel?'
of 'Hoe kunnen we hieruit komen?'
Nee, de vraag is of het gebrek aan begrip van haar verloofde een red flag is.
Kortom, haar eis staat buiten elke discussie.
Die is heel normaal, want dat heeft hij in de familie.
Maar het zou toch wel fijn zijn om zeker te weten dat die bruidegom ook beschikt is.
Eigenlijk de vraag die ze stelt aan Amy is...
'Vind jij ook niet dat ik gelijk heb en dat mijn vriend ongelijk heeft?'
Ja, precies.
Maar los van het feit dat je de bruidegom adviseert om te 'running for his life'...
Heb je zin om te gaan?
Als we nou een uitnodiging in onze brievenrubriek krijgen, gaan we dan ook, of niet?
Nee, ik zou heel hard verscheuren.
Ja?
Ja, het is toch...
Je denkt toch wel als je die uitnodiging krijgt en er staat...
Zou dat op de uitnodiging staan of zou dat op de dag zelf gewoon verteld worden?
Ik neem aan dat kinderen dan sowieso niet welkom zijn.
Dat is een waanzinnig pluspunt.
Daar zijn we allebei voor.
Precies.
Dat je geel moet dragen, dat is...
Hoe zie jij eruit in een geel pak?
Ja, niet waarschijnlijk. Ik heb jou wel eens in een geel pak gezien.
Dat zijn foto's van, inderdaad.
Maar dus iedereen in het geel, dat zal erop staan.
En waarschijnlijk ook wel een beetje de gedragscode.
Of moet de ceremoniemeester dan bij binnenkomst zeggen...
'U mag al even luisteren.'
Ja, ik denk dat je dat bij binnenkomst doet.
Kijk, dat geel is ongebruikelijk misschien.
Maar als de bruid en de brouder gewoon willen dat je in het geel, in het blauw, in het roze of in het oranje komt...
Prima, dan doe je dat.
Ja, klopt.
Daar zou ik niet zo heel veel moeite mee...
Ik zou denken, oké, opmerkelijk.
Maar dan zou ik denken, oké, dan moet ik even iets geels kopen.
Maar dat je stil moet zijn tijdens de ceremonie, omdat de aandacht op mevrouw moet blijven...
Op het koppel, hè.
Ja, maar het gaat om mevrouw.
Ja, ook dit is weer een vrouw die...
Nee, maar het gaat om haar bedoeling.
Het is niet dat hij dat ook... Letterlijk wil hij dat niet.
Nee, hij vindt het een beetje raar.
Maar op het moment dat je dat ziet staan in de uitnodiging, stel dat het daar zou staan...
Dan zou je al weten dat zij dat is.
Zeker als je haar een beetje kent.
Want dit is een mevrouw die altijd aandacht wil in haar leven, denk ik.
Ja, en ze is gewend dat iedereen stil is op een bruiloft.
Dus als je vaker in die familie een bruiloft hebt meegemaakt, dan denk je...
Oh, god, gaan we weer.
Gaan we weer zo stil op een bruiloft.
Als je nou een silent disco doet of zo, op een bruiloft...
Ja, dat kan wel heel erg goed, ja.
Nee, maar... Ja.
Maar je kunt daar toch ook gewoon een soort noise-canceling koptelefoon op zetten de hele dag.
Dan is het ook gewoon heerlijk stil.
Hij is heel rustig in zijn eigen wereld.
En je moet er aandacht op houden.
Ja, dat klopt, ja.
Maar dat is het hem, denk ik.
Zij... Dat idee dat zo'n bruiloft zo perfect moet zijn.
De perfecte, ja, ja.
Ik ben ooit inderdaad een keer op een bruiloft geweest waar de bruid op een gegeven moment in de bridezilla veranderde.
En 'Ik ben de bruid!' zo riep.
Wat?
Toen het niet ging zoals ze het wilde.
Echt waar?
Volgens mij werden er foto's gemaakt en ging iets niet helemaal zoals ze wilde of zo.
En dan heeft ze 'Ik ben de bruid!' geroepen.
Dan weet je ook al dat je verloren hebt.
Ja, over een rent, heb je leeg gesproken.
En op die bruiloft mochten geen foto's op social gedeeld worden.
Maar dat is tegenwoordig ook wel redelijk gewoon.
Maar dat was volgens mij vooral omdat het bruidspa, ik denk overigens vooral zij,
zelf de eerste foto van het bruidspa naar buiten wilde brengen.
Bizar hè, dat we gewoon onze eigen persvoorlichting konden vormen.
Dat je gewoon een soort mediaplan moet hebben.
Ik bedoel, je moest heel beroemd zijn, want dan weet je dat je een journalist uit nodig voor foto's
die dan het exclusief in de story pleurt.
Maar wij individuen, zeg maar normaal voetvolk, hoeven ons niet druk te maken over het mediabeleid.
Sowieso moest het rolletje eerst nog ontwikkeld worden.
Ook dat nog eens een keer.
Maar daar had je doorheen maar één uur service voor.
Nee, maar je zou, overigens kan ik met dat geen foto's, kan ik dan nog leven.
Ik zou zelf dan hebben gezegd, bijvoorbeeld, als je dan foto's wilt maken, maak geen foto's van ons als koppel
en deel die niet, want die willen we graag zelf.
Een mooie foto van een echte fotograaf als eerste delen.
Maar dat is toch ook, maar ook dat, het is toch heel gek dat we ons daar druk...
Want tegelijkertijd denk ik, ja dat is op zich wel logisch, maar dan ga je er iets verder vanaf en dan denk je,
maar voor wie deel je die foto dan?
Ja.
Dus ergens is het toch een soort van zelf... ook daarin zit toch iets zelf-centers.
Ik denk dat zij, ja het is inderdaad wel dat, maar ik denk ook dat zij het gewoon leuk vonden om het zelf aan iedereen te laten weten.
Maar iedereen is daar toch al?
Nou ja, de rest van de social volgers. Alle tienduizenden.
En we zijn allemaal influencers he, tegenwoordig.
Zeker, vooral jij trouwens.
Ja zeker, god wat een influencer ben ik.
Maar heb jij bruiloften meegemaakt met rare eisen?
Nou, ik heb vooral heel weinig bruiloften meegemaakt, vind ik eigenlijk.
Word je niet uitgenodigd?
Ik word niet uitgenodigd. Of de mensen trouwen niet in mijn omgeving, maar toen ik twintig was,
dan is er opeens zo'n golfje aan mensen die heel jong trouwen, dan heb je die categorie.
En daarna ben ik in een soort van huwelijkswoestijn terechtgekomen, waarin mensen hooguit uit elkaar gaan,
maar heel weinig mensen echt op een diepe manier ja tegen elkaar zeggen.
Ik ben twee keer getuige geweest ook.
Ja, ik ben ook een keer getuige geweest. En ceremoniemeester.
Dus dan had ik op dat huwelijk mogen zeggen, op verzoek van het bruidspaar wordt u gevraagd vanaf nu absolute stilte in acht te nemen.
Het is voor u verboden om hardop te praten. Enkel gefluister is toegestaan.
Iedereen die zich niet aan deze regels houdt, zal op verzoek van de bruid geëxecuteerd worden.
Precies, verweigerd worden.
Tegen de muur.
Tegen de muur gezet worden.
Oké, Amy Dickinson, de eigenaresse van deze schitterende rubriek in de Washington Post, die heeft gereageerd.
Congratulations, zegt ze als eerst.
Dat wel. Als het huwelijk nog doorgaat.
U bent op het verderde van het legale status van bruidspaar.
Dat zegt zij ook.
Ja, er zijn veel rode vlaggen over deze ongewone verhaal. En u bent gelukkig. En ze zijn natuurlijk gelukkig.
Dat is een grapje van Amy Dickinson.
Amy maakt een leuk grapje.
Ik hoop dat uw vrouw is aangepast, want als u nu zo zelfcentraal bent, kan ik me alleen voorstellen wat de dynamiek er later zal zijn.
Bijvoorbeeld als u kinderen wilt hebben.
Amy gaat er met het gestrekt been in.
Die is niet voor de lange uithaal, die doet gewoon met.
Sommige steden langs de lijn, lijkt u het idee te hebben dat een wedding alleen voor de bruidspaar is om haar vreugde en fancies te bieden.
Nee.
Zo.
Punt, zegt ze erachter.
Publieke weddings zijn familie-eventen en moeten de bijnaam van twee families feesten.
Bla bla.
Uw vrije vrouw is niet om uw, ongeacht hoe domp uw ideeën zijn, te steunen.
Dat is niet hoe een vrouwtje werkt.
Gelijk.
Ik heb het idee dat Amy ervaring heeft.
Met slechte bruiloften.
Let's start with your request that all guests must wear yellow.
I have yet to see a man's yellow outfit that didn't bring to mind a giant banana.
Ja, gelijk.
Maar bij deze waren wij beide over dat geel.
En ik heb in een geel pak rondgelopen.
U zag er best wel uit als een banaan.
Maar misschien is dat wel het hele idee.
Misschien krijg je wel bananenhappen gedurende de middag.
Dat een bananenhappen komt in de nacht.
Jezus.
Let's move to the silence.
Generally guests don't speak during wedding ceremonies unless asked to read aloud.
But a silent reception, aside from some traditions associated with a Quaker wedding, which obviously is not.
Ik weet niet wat een Quaker wedding is.
Dat zijn van die oude wetsen, een beetje vreemd type mensen uit vroegere tijden.
The idea of a silent reception goes well with your color scheme.
Basically bananas.
Ze vindt iets van geel.
En Amy heeft woordspelingjes in de mouw zitten.
If you don't want rowdy guests, then limit or do not serve alcohol.
If you want to focus solely and exclusively on you, then get married in a small room standing before a mirror.
Haha, weet je zelf.
Precies, ga lekker voor een spiegel staan.
Amy is wel zo.
Amy die laat er geen gas over groeien.
Ik ben het niet met alles van Amy eens, maar ze heeft wel gelijk dat het een Bratzilla is.
En datgene wat je niet mee eens bent, heeft dan te maken met de gele kleur.
Ja, met geel heb ik, ik vind het gek.
Ik zou het zelf niet doen.
Als ik een uitnodiging zou krijgen met dresscode geel, dan zou ik denken, what the fuck.
Maar prima, dat moet je lekker zelf weten.
En zij zegt ook, bruiloft is een family affair, het gaat niet alleen om jou.
Het is wel de dag van het koppel.
En als het koppel bepaalde dingen wil, dan hoef je je daaraan te voldoen.
Prima.
Maar stille receptie, dat soort dingen gaat dan wel net even een stap verder.
En waar ze niet echt antwoord op geeft, is dat de schrijfster vindt dat haar vriend haar moet steunen in alle gekke dingen die zij wil.
Ja, alleen aan het begin zegt ze dat heel eventjes over.
Dat degene die niet helemaal jovel is, dat zij dat is en niet haar vriend.
Datgene gaan rooien/gele vlek.
Ja, precies ja.
En dat geeft natuurlijk wel aan dat het probleem niet zozeer ligt bij de bruidegom, maar meer bij haar wensen.
Dus dat hij geen rode vlag is, maar dat zij.
Dat zegt haar natuurlijk een beetje aan het begin.
Maar er blijft in ieder geval weinig van de brievenschrijfster over.
Ik ben benieuwd hoe deze bruiloft uiteindelijk is verworden eigenlijk.
Als die door is gegaan.
Misschien moeten we een Google term gooien op 'yellow wedding' en dan kijken wat er van komt.
Ja, laat even weten wat jij ervan vindt.
Hoe zag jouw bruiloft eruit? Hoe ziet jouw bruiloft eruit?
Is dat allemaal paars misschien wel of in blauw?
Of wil je dat iedereen in een fruitpak komt?
Ik wil dat iedereen in het roze komt.
Roze? Ja, maar dat is zo'n stereotyep.
Omdat ik homo ben.
Misschien.
Ik voel me aangevallen.
Voel jij je aangevallen? Voel je je onheusbejegend?
Zeker, tot zover deze podcast.
Leuk dat je luisterde.
Misschien tot volgende week.
Misschien tot volgende week.
Nee, maar is dat een...
Nee, nee, nee, ik maak een grapje.
Ik kan me nog wel voorstellen dat je iets unieks, iets opvallends doet.
En dan is geel een kutkleur.
Ik denk ook elk jaar weer op Koningsdag.
Niemand ziet er goed uit in oranje.
Nee.
Oranje is nou echt zo'n kleur die niemand staat.
O ja? Vind je dat?
Behalve als je Donald Trump bent, dan kleurt het mooi bij je huid.
Maar verder is er niemand waarvan ik denk, goh jij ziet er echt goed uit in oranje.
Nee, maar sowieso dat...
Ik zou denk ik op die dag dan vooral willen dat iedereen zich gewoon comfortabel voelt in zijn kleren.
En iets leuks, even iets leuks aanbrengen.
Ja, doe gewoon iets leuks aan.
En dan krijg je een logo van een...
Speltjes met logo van de briefrubriek krijgen dan uitgedeeld.
Dan heb je toch nog een soort eenheid.
Zullen we iedereen in briefrubriek blauw paars laten komen?
Op onze bruiloft.
Ik denk dat we hier buiten de podcast even over verder moeten praten.
Tot zover deze aflevering.
Laat weten wat je van ons vindt.
Stem mee in de briefrubriek-pollrubriek op Instagram.
Volg ons, dan krijg je die pangen.
De kwesties die we hebben komen dan langs in de stories.
En laat dus weten wat je van deze aflevering vond.
Of van de onderwerpen die we hebben besproken.
Heb je nog ideeën voor leuke briefrubriek-rubriekjes?
Laat het ons ook weten.
Ja, precies.
De briefrubriek-kookrubriek.
Ja, weet ik veel.
Voor de leukste ingezonden recept.
Ik kan niet koken, maar jij misschien wel.
Als je iets leuks toe te voegen hebt, laat het weten.
Kan onder andere via ons telefoonnummer, onze whatsappnummer.
06 20 15 15 29.
Ik zou niet bellen, want we nemen niet op.
Dit was de briefrubriek.
De briefrubriek.
De briefrubriek op zaterdag.
De briefrubriek.
Dat vond ik.
Jeetje, wat kan er veel in.
Wat kan er veel in.